• bu maçtan aklımda kalan en önemli olay murat evliyaoğlunun son dakikalarda efes top çevirmesi gerekirken bu oyuncunun gereksiz üçlük denemeleri yüzünden maçı zora sokmuştu. maçın son saniyelerinde gentilenin müthiş üçlük basketi ise yüreğimizi ağzımıza getirsede efesim ilk defa bir avrupa kupasını ülkemize taşımıştı. bu maçın türk spor tarihindeki yeri başkadır.
  • uzunbinik'e telefonda anlattığım maçtır. evinde elektrikleri kesilen uzunbinik bendenizi aramış ve maçın tüm ikinci yarısını kulağımda ahizeyle seyretmişimdir. bu nasıl bir heyecandır ki, naumoski'nin her sayısında bar bar bağırıyoruz, fucka tamer oyguç'un üzerinden her atış bulduğumuzda ömrümüzden günler aylar gidiyor, gentile'ye uyuz oluyoruz... bir daha söyleseler yapmam herhalde.
  • 76-68'lik ilk maçın rövanşı olan karşılaşma 77-70'lik sonuçla bitmiştir.*
  • kimse yazmamis ama bu macla efes pilsen bogdan tanjevic'li, dejan bodiroga'li, gregor fucka'li, fernando gentile'li stefanel in elinden almistir korac kupasini.
  • efes pilsen'in 77-70 kaybetmesine karşılık o zamanki adıyla koraç kupasını kazandığı maçtır. murat evliyaoğlu'nun gereksiz üçlük denemeleri, murat murathanoğlu, naumoski ve rahmetli conrad mcrae faktörleri ile hafızalardan silinmesi mümkün olmayan harika bir finaldir.

    saha dışında aydın örs, saha içinde ise petar naumoski tarafından yönetilerek harika bir sezon geçiren efes pilsen, gruplarda panionios, çeyrek finalde henry turner, dallas comegys, ibrahim kutluaylı fenerbahçe, yarı finalde ise teamsystem bologna gibi önemli takımları eleyerek mutlu sona ulaşmıştır. final maçının ilk ayağını 76-68 kazanan takım, deplasmandaki maçta ikinci yarının ortalarında 7-8 sayılık avantaj yakalamış fakat ballı italyanların savurduğu yüzdeli üçlükler sonucunda kupayı sadece 1 sayı fark ile müzesine götürebilmiştir.
  • maç sonunda italyan televizyonu ekrana "şampiyon efes(pilsen)" yazmıştır, italyanca.
    ilk maçta son saniyede fucka pota altında debelenirken baltaları indirerek ona attırmadığımız sayı daha da bi değer kazanmıştır bu maçla.
    yine maç sonunda ufuk sevinçten topu tek eliyle stratosfere fırlatırken murat murathanoğlu "kupa bizim" diye bağırmaktadır, bir de.
  • kendi kendime batıl inanç geliştirmeme sebep olmuş maçtır. efes kazansın diye çiğnediğim sakızı çiğnememeye başlıyordum, ne zaman çiğnesem geriye düşüyorduk çünkü...
  • son saniyeleri asla aklımdan çıkmayacak maçtır. skor 74-69, murat evliyaoğlu'na faul yapılmıştır. iki serbest atış kullanacak, bu iki atıştan birisini sayıya çevirmesi kupayı efese garantiletecektir. nefesler tutulmuştur, murat evliyaoğlu ilk atışını baskete çevirir. ve arkasını dönüp elini yumruk yapip ağzına götürerek bir zafer işareti yapar. * 2. atışı kaçırır. skor 74-70 olur. milano'nun 6-7 saniyelik hücumunda gentilein 3 sayılık basketi italyan ekibe yetmez. ardından murat murathanoğlu'nun kupa bizim, kupa bizim, kupa bizim bağırışları hiç bir zaman hafızamdan çıkmayacak üzere yerleşir beynimin bir köşesine.

    bana çocukluğumun en mutlu günlerinden birisini yaşatmış, o gece evde basket topu gibi zıp zıp zıp zıplamama vesile olmuş, dvdsi çıkmalı, bantlardan defalarca yayınlanması gereken maç.

    anlattığım kısım şurada da mevcutmuş:

    http://www.youtube.com/watch?v=fuh8imq8nhg
hesabın var mı? giriş yap