çok tanrılı sular

• kaan koç'un 2006 cemal süreya şiir ödüllü kitabı.
  
  yasakmeyve.com'dan alıntı:
  
  kaan koç’un 2006 cemal süreya şiir ödülü alan "çok tanrılı sular" adlı şiir dosyası, komşu yayınları tarafından kitaplaştırıldı!
  
  kaan koç, 1986 yılında istanbul’da doğdu. kocaeli üniversitesi uluslararası ilişkiler bölümü’nde öğrenci. “goygoy” ve “yokluk” fanzinlerini çıkaranlar arasında yer alan şair, “karakalem” dergisinin şiir editörlüğünü yürütüyor. “çok tanrılı sular”, şairin ilk kitabı. 2006 yılında cemal süreya şiir ödülü’ne dosya dalında değer bulunmuştu.
  
  kitaptan bir şiir:
  
  üçüncü perde
  
  başımda bir boşluk var, gökyüzü diyorlar
  şırıltıda gözlerim, tanrı savaşları, perde üç
  berekettir diyor, babilli köylü
  iyidir toprağa.
  dünyaymış göğsümdeki sancı.
  
  sokaklara bakıyorum hepsi içine kapanık
  çöpünü başıma döküyor valantin taskin,
  yine chopin çalacak, piyanoda nocturne bu gece
  birden bütün sesler kesilince
  tarlabaşı'nda alırım soluğu.
  
  gökyüzü başımsız
  başım bomboş.
  
  kime söylesem,
  geçer diyorlar,
  dünya hali.
  
  (bkz: www.yasakmeyve.com)
• kitaptan bir şiir daha;
  
  geç uyarı
  
  gençölenlere,
  
  gözlerimi yaşartan rüzgar değil
  aklıma esiyor arada
  hatıralar.
  
  hatıralar dediysem, eski aşklar
  değil inan.
  
  daha önemli şeyler de var;
  şairleri yakılmış bir ülke kadar
  devrimciyim.
  bir ekin parasını kefen için saklayan
  yaşlı bir kadın gibi
  emekçi.
  
  -eskiyim, en çok beşik kertmesi aşklar kadar
  töre cinayetlerine verdim senden öncesini
  kasten yandı köyler, ormanlarda şimdi
  sek sek oynuyor yaşam manzaralı binalar.
  seninle senden öncesinin hesabını çoktan hallettim,
  adını burada bitiriyorum, gücenme
  mektubun ucunu yakma bir dahaki sefere.-
  
  hatırlıyorum,
  ortasyasına değildi dünyanın, kurulan beşik
  recmedilen bir üniversiteyeydi
  saçlarından sürüklenen bir kıza
  bir kızın bekaretine
  ve el değmemiş hayal aşklarına
  gençölen birkaç şairin boynundaki
  darp lekesine eşdeğerdi o yalnızca.
  
  gül gibi açmıştır şimdi bilirim kayıp mezarlarda
  yan yana uzanmanın bereketi.
  kerameti sorulamaz hiçbir şubeden, kaçıncı olsun
  meydanlarda slogan çığırmanın heybeti.
  ama kalabalık olmadan
  ama dalgaların arasında yüzen
  bir damla gibi kaybolmadan.
  
  -biraz tut elimi şimdi burada
  adın, ülküm gibi aklımda, çıkmıyor
  ne zaman bir at düşünsem saçların
  ne zaman bir kağıt; yüzün o an
  her an kaçabilirim kediler gibi saçaklarına,
  bunu kimse anlamasın.-
  
  son defa uyarmalıyım sizi halkım,
  balkonlara çıkmayınız, ölebilirsiniz
  ateş yakmayın kamusal alanlarda, karşı çıkmayın
  kırılan kol her zaman içerde bir yen bırakır değil mi
  hep yanlış kaynar akıllar sürüler
  içinde birbiri ardına.
  içimde bir deniz, birikiyor adeta.
  
  günler süren suskunluğumu bozduysam, affola
  sigaraya zam gelmiş gene, mazota da
  bütün kupaları kaybettik futbolda
  sevince zam gelmiş
  şarkılara zam gelmiş, borsa düşmüş
  borsa düşmüş
  borsa
  düşmüş.
  bütün bu yüzdenmiş, kalp krizlerinde doğu
  suya giren azgın bir maşa gibi
  matadoru değil seyirciyi değil
  kırmızı şalı paramparça eden kızgın boğa
  şimdi
  peşine düşürerek yeni tohumları
  saldırıyor dünyaya.
  
  rüzgar, tahammülünü aşmış geliyor üzerime
  tanklar tüfekler çocuklar gerdekler bakir ölümler
  en temizi;
  bilmeyenler,
  bilmeyenler,
  bilmeyenler.
  
  -adın güzel haberdir, adını düşünüyorum
  karşımda bir şehir yanıyor, düşünüyorum
  kasketimde, mataramda, saatimde
  dünya dönüyor, silahlar da bunu söylüyor.
  nasılsın?-
  
  belki de bu yüzden
  sıyırıp eteğini ilk sevişmeye koşan
  hala umutlu hala sevgi arayan bir insan gibi rüzgar
  dolup
  boşaltıyor gözlerimi.
  
  darbe olursa benden sonra, kaçırırsam
  kapanırsa yollar, viyadükler kamburlaşırsa
  hatıra parkları, yanmış hasatlar, ekmek bayatlarsa
  halkım,
  söylediklerimi unutma
  
  ölebilirsin,
  kimliksiz sokağa çıkma.
• şairin 17-19 yaş aralığında yazdığı şiirlerini kapsayan ilk kitabı.
  
  "varsın kabuk tutmasın bu yara
  varsın hiçbir gemiye el sallamasın ada
  varsın altıma aksın şarap
  yine de acıtmıyor bastıkça hayat
  ıslandıkça güzelleşiyor yara"
  
  kaan koç