• çocukların yaptığı bir eylemdir.

    balkonda sakin sakin arabasıyla, bebeğiyle oynarken; caddeden ilginç bi ses gelir.
    -düüt düüt dıırnn...
    - ne ki bu ki?
    diyip balkonun kenarına yönelirken annenin "sakın aşağı sarkma!" sözü gelir çocuğun aklına. bunun üzerine demirlerin arasından kafasını sokmak suretiyle aşağı bakmaya çalışır. kafayı sokma işlemi yavaş yavaş gerçekleştirilir. aşağı bakılır.
    -hımm..neymiş? araba düüt düüt.. benimki daa güzel!!
    kendi arabasına yetişmeye çalışırken bi terslik olduğunu fark eder.
    -kafa? alla alla..
    zorlar zorlar.. ı ıh. yok, imkanı yok çıkmaz... kulaklar büyük olabilir. gözler yaşla dolar, kafa acır ve son olarak...
    - ühühühüh... aanneeaa..... *
  • esas sorun girerken kafaya yapışıp geri çekerken zıpkın ucu gibi açılan kulaklardır. o zamanlar babanın superman olarak görülmesinin nedenlerinden birisi de demirleri elleriyle gevşetebilmesidir.
  • (bkz: #8816613)
  • çocukken dördüncü kattaki evimizin balkonunun demirlerine oturup, izlediğim sirklerin etkisiyle filan olacak, ellerimi iki yana açarak bir adım ileri götürdüğüm akrobatik hareket. komşumuzun kızı bu müthiş hareketimi görsün diye bağırınca anneme yakalanmış, hatırı sayılır bir dayak yemiştim hiç unutmam.
  • yurdumun luleburgaz denilen ilcesinde otoyol ustunden gecen klasik koprulerinden birinde icmekte olan iki sarhosun, merdivenlerden cikmakta olan gariban bir cocugun kafasi demirlerin arasindan gecer mi gecmez mi diye iddiaya girerek gerceklestirdigi eylemin balkonda gerceklesen versiyonu.

    not: rivayete gore kafa gecmis ama cikmamistir. o gun bu gundur e-5 karayolunun ustunden gecen bu koprunun parmakliklarindan biri kesiktir.
  • (bkz: iffet)
    (bkz: müjde ar)
    (bkz: fesat düşünme kulübü)
  • bir mutantsanız sorun değildir.
    (bkz: xmen)
  • balkon demirleri evde bulunan alet edevatla kesilemeyeceğinden rezil olmadan kurtulma şansınız yoktur.
    http://www.reallyfunnypictures.co.uk/…oughchair.jpg
  • bunun tek suçlusu vardır; o da balkon demirlerinin ardındaki dünya. çocuk denilen bünye merak eder ve çevresindekileri, limitlerini sonuna kadar zorlamak ister.

    misal yaz aylarıdır, hava çok sıcaktır, öğlen sıcağında anne "başına güneş geçer" diye çocuğun dışarıya çıkmasına izin vermez. "ama madem çok istiyorsun balkonda oyna bari" diyebilir-yarı açık cezaevi hesabı- neyse bir süre balkonda oynamak iyidir hoştur ama ya demirlerin ardındaki dünya ne kadar daha bekleyecektir? hele ki, ev zemin kattaysa çocuk ufaktan firar etmenin yollarına düşünmeye başlar. kendisini de bir kedi veya fare esnekliğinde sanarak kafayı balkon demirlerinden içeri sokacak, sonra yine aynı kıvraklıkla, beceriyle vücudunu da geçirdiği zaman ver elini bahçe, ver elini özgürlük olacaktır. evet işte plan budur! kafayı zorlaya zorlaya demirden geçirmeyi başarır sıra gövdeye gelir. zorlar eder ama yok, öyle hayal ettiği gibi gövde geçmemektdir demirlerin arasından. -ama çizgi filmlerde hiç öyle olmuyordu- başını kuma gömen deve kuşu misali popo yani gövde açıkta kalmaktadır. biraz daha uğraştıktan sonra yenilgiyi kabul ederek geri çekilmeye karar verir. asıl sorun şimdi yaşanacaktır ama şapşalın bundan haberi bile yoktur. ana, kafa o balkon demirlerinin arasından geri geçmemektdir. "ne, nasıl yani?, kafa aynı kafa halbuki" diye o küçücük beyniyle durumu anlamaya, çözmeye çalışsa da nafiledir. uğraşır, didinir bir süre sonra telaşlanmaya başlar. bir yanda anneye yakalanma duygusu, diğer yandan ya ömrünün sonunda kadar balkon demirlerinin arasında sıkışıp, öyle yaşamak zorunda kalma düşüncesi küçücük bünyeye soğuk terler döktürür. haliyle balkon demirleriyle arasında bir ölüm kalım savaşı başlar. binbir akrobatik hareketle tuzaktan kurtulmaya çalışır biraz şansı varsa balkon demirlerini esneterek bunu başarır. hatta zamanla üzerinde yeterli tatbikat yapıldıktan sonra balkon demirlerinin kafanın ve gövdenin rahatlıkla geçecek genişlikte şekilde esnetildiği gözlemlenebilir. zaten eğer bunları becermezse geriye tek bir yol kalır; anneaaa
  • baska turevleri de olabilen eylem

    ablasina kiyasla daha bi koca kafali dogan ben hep uzulurdum neden mi ne zaman kazak orse annem benimkinin kafa kismi hep buyuk olurdu ablaminkinden. koca kafam annanemin deyisiyle heybe gibiydi ama bu olay en azindan aile ici bir durumdu. neyse bir gun sokakta yine dalga geciliyo bendenizle koca kafalisin diye bunlar bi ara yoruldu sustular sonra akillinin birisi dediki hadi kafa sokmaca oynayalim, semra teyzelerin giris kapisina saksi koymak icin halkalar olur ya iste onlardan yapilmisti yeni. elif, gulden, ozlem, ablam hepsi soktular cikardilar kafalarini sirayla hem bi de en kisa surede kim yapacak diye yarisiyorlardi,

    ben de kenardan bakiyor gibi yapip karis hesabiyla oranti kurmaya calisiyorum dislanmis bi zavalli olarak acaba denesem mi diye. tam o sirada ozlem dondu bana ve sen de dene hadi koca kafan girer buraya dedi ben de hayir dedim bu sefer hepsi birden bagirmaya basladilar koca kafali diye o kadar ustume geldiler ki kurbanlik koyun gibi gittim uzattim kafami ama bi taraftan da lan ya cikmazsa bu kafa diye sorgulamaya basladim, kafayi uzattim biraz sag biraz sol hamlesiyle zorlayarak da olsa kafa girdi, sonra biraz durakladim ve kazaklarimi cikarirkenki panik olma halimi almaya basladim hani kazak kafadan cikmaz sikisir huysuzlanir ya insan iste o...

    bir kac saniye daha durdum nefes aldim kafayi cikarmaya basladim. kulaklari tek tek hallettik, burnumu da gectim alnimda takildi halka uleeeen cikmiyo kafa kaldi orda cikmiyo iste basladim bagirmaya herkes telas oldu hele ablamin eli ayagina dolasti ama olmuyo iste kafa cikmiyo kaldim halka boynumda mahallenin kopekleri gibi. kafama mi, annemden isitecegim azara mi, yoksa koca kafaliligimin nesiller boyu dillerden dusmeyecegine mi yanayim, basladim aglamaya sonra sesimizi duyan semra teyze geldi bahceye beni o halde gorunce kadin baya bi sasirdi sonra icerden sana yagi aldi geldi hem kafama surdu hem de halkanin icine yavasca cikardi kafayi ordan, kurtulur kurtulmaz yalvarmaya basladim ne olur semra teyze anneme babama soyleme diye ama semra teyze aksam anneme iletti konuyu ve beklenen ceza hemen verildi. isin garip yani ayni ceza ablama da verildi neymis kardesine sahip cikip yol gostermiyormus, ulen zaten kac yasindayiz ne yol gostermesi ne sahip cikmasi, ama olmaz iste zavallim benim yuzumden bir hafta evden disari cikamamisti hade o neyse de benim namim oyle bir yurudu ki parmakla gosterildim o yaz ve ilcede o saksililiklari yapan demirciler altina kafes gibi bi sey yapmaya basladilar.

    sonra okul filan derken ayrildim ve unutuldu diye sevindim ben de. uc dort yil once memlekete gidecegim otogardan ilce dolmuslarina bindim, yanima bi teyze oturdu, yabanci oldugumu anlayinca hemen basladi kimlerdensin icinden misin filan diye, ben de mecburen anlattim, sonra 60 lik teyze pek sevinerek ve agizlari kulaklarina vararak 'haa o sensin su koca kafali olan' dedi.....

    iste boyle
hesabın var mı? giriş yap