• piyanonun ağladığı yann tiersen eseri. (bkz: üzüntü ve muz kabuğu)
  • ağlamaya ihtiyacı olup da ağlayamayanların kesinlikle dinlemesi gereken bir şarkı, piyanodan çıkan her nota iğne gibi batar ve yeterince can yakar
  • dinlerken gözlerini kapattığında bir düş içinde yaşıyormuş gibi hissetmeye neden olan, keşke hiç bitmese hep devam etse dediğim amelie soundtracki.
  • compitinedunautreetelapres.mid adına sahip müzik dosyası.
  • (bkz: yann tiersen)
  • yann tiersen' in en ic gicikliyici sarkisi. bir garip..
  • cesur bir konuşmayla başlar bu parça. bir insanın bir başkasına haykırışı gibidir. önce isyanı andırır vuruşlar, sonra biraz sesi titremeye başlar, yumuşar, sitemler yalvarışlara dönüşür, hatta gozyaşına. nefessiz kalır. parçanın sonunda ağlamaktan ve yalvarmaktan yorulmuştur piano/adam/kadın. yavaşça susar.
  • insanın hayatını film şeridi gibi gözünün önünden geçirmesidir.

    sevdiklerinin ondan çok uzakta olması, ulaşamamasıdır. sevdiklerini bir an yanında hissedip, onlara dokunmak, konuşmak gibidir. ama tam mutlu olmuşken, anlarsın ki onlar erişilmeyen yerdedir.

    mutlu bir hayatı anlatır. hani herkes dünyadan yok olup giderde sen kalırsın, gözünden düşemeyen bir gözyaşı saplanır. gülümsemeyle ağlama arasında kalırsın. işte o ince çizgiyi anlatır bu şarkı.
  • yann tiersen film müziği yapmıyor bu adamın müziklerine film yapıyolar dememi sağlamış 2.19 'luk şaheser.
  • bir turlu ad koyamadigim buyuk bir seyleri her seferinde bagirsaklarima dolayan notalardir. sarkinin tam ortasinda, her dinleyisimde alabildigince bagirmak gelir icimden. gerisi arabesk.
hesabın var mı? giriş yap