fernando pessoa

• franz kafka'ya öldükten sonra yapılan saygısızlığın bir benzeri portekiz'in bağrından çıkmı$ en muazzam edebiyatçıya da yapılmasa idi herhalde a hora do diabo adındaki kitabını asla okuyamayacak,"iyi bir dü$çü asla uyanmaz" cümlesi ile beyinlerimizi optimal kullanıp uçmayı öğrenemeyecektik.
  lakin eserlerinin bir kısmı ölümünden sonra yayınlanmı$tır..a hora do diabo da bunlardan biridir.
  
  tanınmamak kaygısını yoğun olarak ta$ıdığı için yazar,orlando furioso'nun da belirttiği üzere binbirsurat gibi dolanmı$,onlarca takma isim kullanmı$tır..
  
  ayrıca pessoa kelime anlamı olarak da hiçkimseye tekabül eder.
• 20.yy portekiz edebiyatının büyük ismi.yaşadığı dönemde cok az insan tarafından tanındı, bir kitap yayınladı, ölümünden sonra sandığında bulunan yayınlanmaya hazır eserleri ailesi tarafından portekiz hükümetine satıldı. pesoa portekizce kişi anlamına gelir ve romalı oyuncuların maskesi olan personadan gelmektedir.maske, hayali kişi, hiç kimse tüm bu kelimeler aslında pesooanın şiirini, kaybolmuş kimliği arayışını anlatmaktadır. hayali şairler, takma isimler^* bir başkasının varlığında yol alan özgür arayış.
• alvaro de campos ya da ricardo reis ya da alberto caeiro ya da fernando pessoa..
  "sevmek bu ezeli masumiyettir
  ve tek masumiyet dusunmemek"..
• (bkz: venedik usulu işkembe)
• bazı şiirleri fado şarkıcısı bevinda'nın alegria adlı albümünde kullanılan portekizli şair.
• ben hiçbir zaman hiçbir şey olmak istemem
  ben hiçbir zaman hiçbir şey olmak isteyemem
  ben hiçbir zaman hiçbir şey olmak istemeyeceğim
  ama bende dünyanın tüm hayalleri var.
• "insanlara ıstırap veren dertlerle, tanrılara ıstırap veren dertler aynıdır. aşağıda olan yukarıda olan gibidir, der, bütün din kurucuları gibi, var olma hariç hiçbir şeyi unutmayan üç kere yüce hermes. tanrı, kaç kez bana, anthero de quental'ın ağzıyla, 'zavallı ben! zavallı ben! kimim ki ben?' demiştir."
• özruhsal yazi
  
  şair aldatıcıdır.
  öyle mükemmel aldatır ki
  acı çekiyormuş gibi yapacak olur
  oysa acıdır hissettiği.
  
  ve yazdıklarını okuyanlar
  okunan acıda iyice hissederler,
  şairin tanıdığı ikiliği değil,
  kendilerinin asla hissetmediğini.
  
  ve böylece onun çarklarında
  döner, aklın oyuncağı,
  bu küçük mekanik tren
  adına kalp denen.
  
  çev.: işık ergüden
• acilarin dansi
  
  kimsenin masadan kaldırmadığı
  dolu bir kadeh gibi işe yaramaz
  kederden yoksun kalbim
  başkasının acısıyla taşar
  
  yüzü kederli hayaller
  heyecan duymak içindir yalnızca
  korkulan onca acı
  demek ki yok aslında
  
  ipek kâğıtlarla kaplı bir sahnede
  oyun değil, bir kurmaca
  bir mim, acının dansında
  görmesin diye, hiç kimse...
• bir sey kalmaz geride, hiç bir şey. hiçiz biz.
  biraz güneşte, biraz havada geciktiririz
  üzerimize çöken solunamaz karanlığı,
  küçük düşürülen, dayatma altındaki yeryüzünü.
  üreyen, ertelenmiş cesetler,
  kararlaştırılmış yasalar, görülmüş heykeller,
  bitirilmiş methiyeler...
  her bir şeyin kendi mezarı vardır.bizlerin,
  bildik bir güneşin kan bağışladığı etin akşamı
  oluyorsa
  onların neden olmasın
  öyküyüz biz,öyküler anlatan, başka hiç