gülünün solduğu akşam ^*

• deniz gezmiş,hüseyin inan ve yusuf aslanın hayat ve sonlarının anlatıldığı tüyler ürperten romanlardan..(bkz: erdal oz)
• roman değil... çünkü kurgu değil. anı, belge, anlatı karışımı kitap diye tanımlıyor erdal öz.
  "herkes ne zaman ölür
  elbet gülünün solduğu akşam."
  turgut uyar
• lise yillarinda sosyalizme giris niteligi tasiyan bi eserdir.
  bi kardes vardi bu kitabi servis servis dolasip over herkese kendi kopyasini zorla veriridi.kitap pacavraya donmustu ellenmekten.
  (dikkatinizi cektiyse bakkal defteri terimini kullanmadim)
• kitabın sonundaki mektuplar,esere daha bir hüzün katmıştır.duygu sağnağı yaratmıştır.güsel bir eser.
  (bkz: darağacında üç fidan)
• 2 gunde bitirdiğim tek kitap.....
  (dersler olmasa 1 gun)
  
  baba,
  
  mektup elinize geçmiş olduğu zaman aranızdan ayrılmış bulunuyorum. ben ne kadar üzülmeyin dersem yine de üzüleceğinizi biliyorum. fakat bu durumu metanetle karşılamanı istiyorum, insanlar doğar, büyür, yaşar, ölürler, önemli olan çok yaşamak değil, yaşadığı süre içinde fazla şeyler yapabilmektir. bu nedenle ben erken gitmeyi normal karşılıyorum. ve kaldı ki benden evvel giden arkadaşlarım hiç bir zaman ölüm karşısında tereddüt etmemişlerdir. benim de düşmeyeceğimden şüphen olmasın, oğlun, ölüm karşısında aciz ve çaresiz kalmış değildir, o bu yola bilerek girdi ve sonunun da bu olduğunu biliyordu. seninle düşüncelerimiz ayrı ama beni anlayacağını tahmin ediyorum. sadece senin değil, türkiye’de yaşayan kürt ve türk halklarının da anlayacağına inanıyorum. cenazem için avukatlma gerekli talimat verdim. ayrıca savcıya da bildireceğim. ankara’da 1969’da ölen arkadaşım taylan özgür’ün yanına gömülmek istiyorum. onun için cenazemi istanbul’a götürmeye kalkma, annemi teselli etmek sana düşüyor, kitaplarımı küçük kardeşime bırakıyorum. kendisine özellikle tembih et. onun bilim adamı olmasını istiyorum, bilimle uğraşsın ve unutmasın ki bilimle uğraşmak da bir yerde nalığa hizmettir, son anda yaptıklarımdan en ufak bir pişmanlık duymadığımı belirtir seni, annemi, abimi ve kardeşimi devrimciliğimin olanca ateşi ile kucaklarım.
• deniz gezmis, huseyin inan ve de yusuf aslanin idamlarini sanki yerinde izlemisim gibi hissettiren kitap.
• bir klasik
• iç burkan,can acıtan bir kitap
  
  kitabı okuyup da deniz gezmiş,yusuf aslan ve diğerlerine saygı duymamak imkansız
  ama isimlere değil eylemler,çabalar ve ölümleredir bu saygı
  isimsiz daha niceleri var sokak aralarında tükenen
• okunmasi gereken etkileyici, urkutucu ve dusunduren bir kitap.. gercekleri gozler onune seriyor ve deniz gezmis, huseyin inan ve yusuf aslan gibi insanlari tanimamizi sagliyor
• deniz gezmiş anılarını anlatırken sık sık sinan diye birinden söz ediyor. adı geçen sinan, sinan cemgil'dir, fakat hatırladığım kadarıyla soyadı söylenmiyor kitapta. anlatılan anıların çoğunun içinde yer almasına rağmen üzerine odaklanılmamış bir kişidir. sanırım bunun nedeni idam edilmemiş, dağdaki bir pusuda öldürülmüş olmasıdır.
  
  4 yıl sonra gelen edit: cemgil soyadı 2 yerde geçiyormuş kitapta.. bence yine de kitapta haketmediği şekilde üstünkörü anlatılmış bir kişi.