necropolitics

• achille mbembe’nin* kullandığı kavram. yaşamı zapt etmenin günümüzdeki biçimlerini açıklamakta biyoiktidar, biyosiyaset kavramlarının yetersiz kaldığını yerine necroiktidar ve necrosiyaset kavramlarını öneriyor. biyoiktidar sıklıkla yaşamı hesap, program, strateji alanına dönüştüren, yaşamı olumlayan iktidar teknolojisi olarak düşünülür. fakat kültürel çalışmaların acısız çiğ köfte yiyicilerinin ve avrupa komünizminin tedricilerinin gramsci’sisine benzemesin foucault‘nun akıbeti. hegemonya’dan şiddetin, zorun, baskının arındırılması gibi, foucault’nun biyoiktidarı şiddet içermeyen bir süreç değildir. biyoiktidar, yaşamı korumak, sürdürmek için aynı zamanda ortadan kaldırmak gerektiğini anlatır. tehlikelinin, işe yaramaz olanın, hastalıklının ölümü, yaşamı daha temiz ve sağlıklı kılar der. biyoiktidarın mantığı hem yaşamı korur hem de holokosta onay verir.
  necrosiyaset ise, egemenliğin nihai ifadesinin kimin yaşayabileceği ve kimin ölmesi gerektiğini emretme iktidarında ve kapasitesinde yattığını söylüyor. egemenliğin sınırı öldürmek veya yaşamasına izin vermektir. egemenliği icra etmek ölüm üzerine denetimi icra etmektir.
  anahtar kelimeler: schmitt, egemenlik, foucault, biyoiktidar, agamben, kamp, olağanüstü hal, savaş, yaşam, ölüm.
  
  meraklısı için; veritabanı derdi olmaksızın şuradan ulaşılabilir.
  
  *achille mbembe, “necropolitics”, public culture 15(1), 2003, s. 11-40
• (bkz: necrobusiness)
• öyle görünüyor ki güncelliğini hiç yitirmeyecek bir makaledir.
  
  modern terörle (bunun ne olduğunu anlamak için 10 dakika haber dinlemek yeterli bugün) köleliğin bir bağıntısı olduğunu anlatırken yaptığı saptama çok vurucudur. kölenin (yani aslında bu her birimiziz artık) fonksiyonlarını yerine getirmesi, hayatta olması için sürekli bir incinme/bere/hasar durumunda tutulduğunu söyler. bu içinde tutulduğu dünya da korkunun, yoğun zulmün ve sövgünün hüküm sürdüğü puslu aldatıcı bir yerdir. metinden alıntı şöyledir:
  
  "the slave is therefore kept alive but in a state of injury, in a phantom- like world of horrors and intense cruelty and profanity."
  
  tanıdık geliyor mu bunlar a dostlar? bizi öldürmeyen acıların belirlenen işlevlerimizi perçinlediği gibi bir alımlama ne kadar uçuk değil mi? yoo değil işte.
  
  foucault'nun (bkz: panoptikon)una bir de buradan yakalım aslında. hasarlılığı sabit tutulan bireylerin denetim ve gözetlemeyle idare edilmesi... dünya öyle böyle fantastik değil...
  
  neyse, işbu makalenin tam metnine buradan ulaşabilirsiniz.
• (bkz: nekropolitika)