yaşarken

• ahmet muhip dranas'ın bir şiiri.
  
  ağaçların daha bu bahçelerde
  bütün yemişleri dalda sarkıyor;
  umutların mola verdiği yerde
  geceler bir nehir gibi akıyor.
  
  baksan bir uzaklık var hangi yana,
  hangi eşyaya dönsen boş bir ayna;
  varmak istediğim uzak limana
  gemiler beni almadan kalkıyor.
  
  gelmedi gün daha, çalmadı saat,
  daha uçurmuyor beni bu kanat;
  sabırsızlanma, ey kapımdaki at!
  güneş daha gözlerimi yakıyor.
• doğmak, hiç var olmamaktan iyidir, ölmek de yaşamaktan iyi olacaktır; ama yaşarken değil, öldükten sonra.
  
  insan, en değerli bireysel deneyim olan aşka bile, aşkı yaşarken yanlış veya karşıt tutum takınabilir. bu denli büyük ıskalama veya hatayı, inandığı gibi ve inandığı için yanlış yapmak bir nebze affettirebilir. (bkz: imanın şartları/@ibisile)
  
  seküler kardeş, islamcıymış gibi gerçek islam değiştirilemez demeye kalkışıyor. karşısında tek ve sabit bir islam bulmak istiyor. dışarıdan islamcıları yorumlar ve eleştirebilirsin. onların kendi eyleyişlerinde nasıl olacaklarını islamım diyenler belirler. ayrıca, tarihsel gerçek, her toplum kabul ettiği islamca şekillendirilmiştir, ve aynı anda her toplum da elindeki islamı şekillendirmiştir. her insan kadar çok değilse de de facto her islam toplumu kadar çeşitli islam ortaya çıkmıştır, vardır. yaşarken ve değerlendirirken kuran'ıdini yorumlamayalım desek de yorumlamamak olanaksız. her okuma ve söyleme yaşanan-görülen-aktarılanı yeniden, yeni biçimde söylemeokuma.
  
  "canlı olmak, canlı insan olmak, canlı bütün insan olmak: sorun bu işte. en iyi örnekleriyle, roman, olağanüstü bir biçimde yardım edebilir size. yaşarken ölü bir insan olmamanıza yardım edebilir. bunca kişi ölü dolaşıyor ortalıkta bugün, birçoğu leştir ancak, sokakta olsun evde olsun: bunca kadın düpedüz ölüdür. notalarının yarısı susmuş bir piyano gibi." d. h. lawrence - anka kuşu
  
  (ilk giri tarihi: 28.2.2017)
  
  (bkz: yaşamak/@ibisile)