yavaş yavaş delirdim kimse fark etmedi

• genç avukat ipek erturk'un intiharından önce arabasına bıraktığı not. tam olarak şudur:
  
  "yavaş yavaş delirdim, kimse bunu fark etmedi. ailemi çok seviyorum."
  
  " sanırım birileri beni düşünerek yazmış" diye düşündüm ilk okuduğumda. ruhun şad olsun ipek...
• bir şekilde sıyıranların ardından ''iyi de biriydi, nasıl böyle oldu anlamadık'' gibi şeyler söylenir tam da bu cümlenin anlatmak istediği gibi, cuk yerine oturur yani teşhis. sonra devam ederler tabii insanlar; '' yok yok bir gariplik vardı hep, ben farketmiştim ama önemsememiştim'' gibi.
• (bkz: ölüm gibi birşey oldu ama kimse ölmedi)
  (bkz: serbest çağrışım)
• (bkz: the yellow wallpaper)
• http://www.radikal.com.tr/haber.php?haberno=208217
• cok boktan bir duygu durumu. iki asamada olusuyor. yavas yavas delirmek ve kimsenin farketmemesi.
  
  önce kendinizin yavas yavas elinizden kayip gitmesine sahit olursunuz. hic bir seyin kontolunuz altinda olmadigi bir filmde basrolü oynuyor gibi uzaktan izlersiniz kendinizi. hersey yolundan cikmistir kafanizin icinde. yapabileceginiz bir sey yoktur iste!.. verdiginiz tepkileri anlamazsiniz.
  
  sonra sevdiklerinizden medet umarsiniz. "bana yardim edin" diye sessiz cigliklar atarsiniz.
  "görmüyor musunuz deliriyorum, kurtarin beni" diye. cogu zaman, soguk suratlar cikar karsiniza. umdugunuz onlarda da degildir. anlamak istemezler, önemsemezler ya da yapabilecek bir sey oldugunu sanmazlar ya da "gecer gecici bir durum", "düzeleceksin", "niye böyle oldu ki, sebebi ne" derler. böyle sorular insani daha da icine yönlendirir. yine kendinizle bas basa kalirsiniz.
  
  "sahi neden böyle oldu ki.."
  
  kimse farketmiyor iste ipek. herkes o kadar mesgul ki. kendisiyle, gündelik hayat kosusturmalariyla... siteminle kalakaliyorsun.
  
  birini yasamdan vazgecirmek bu kadar kolay olmamali. delirmeye giden yolda, "akli normal calisan"larin, o kisiye baska cikis yollari oldugunu da göstermesi gerekiyor.
• rüya alemimden çıkamadığım şu saatte tam boynumun bittiği yerdeki çukura, ses tellerime doğru altı kurşun saydırmış cümle, cümlecik.
  aynı font ve renkteki altı kelimenin belli sırayla bir araya gelip, bir ömür anlam taşıması ne kadar da garip.
  edit: imla
• geçen gece denk gelip izlediğim, tam da bunu anlattığını düşündüğüm için çok etkilendiğim filmin konusunu en iyi açıklayan serzeniş. arkasından, nasıl oluyor da hepimiz yavaş yavaş delirmiyoruz diye de sormak lazım.
  güzel film için
  (bkz: kaçıklık diploması)
• (bkz: teyzem)
• yalnızlıklarıyla birbirlerine çok benzerler
  
  (bkz: kimsenin olmadığı bir yerde devrilen ağaç)