anne

• kendisiyle uzun yıllardır pek iyi geçinemesek de şu son aylarda yani hayatımın en zor aylarında beni bir an bile yalnız bırakmadı. ilk defa kendisini annem olarak bu kadar hissettim. iyi ki var.
• t: bir insan için ilk güven ve sevgi noktasıdır.
  
  not: bu bir iç dökme olacak.
  
  anne...
  
  ah anne...
  
  biz o sevgi ve güven bağını hiç kuramadık seninle. seni sevip sevmediğimi bile bilmiyorum biliyor musun? insanları nasıl seveceğimi, nasıl sevgi göstereceğimi de öğrenemedim bu sevgisizliğin içinde.
  
  güçlü bir kadındın hep, kendi ayakların üzerinde durdun, kimseye eyvallahın olmadı hiç. bu yönlerden iyi bir örnek oldun bana. ama aynı zamanda çok da üzdün beni güç sevginle, hırsınla. hep en iyisi olmalıydım, herkesi her konuda geride bırakmalıydım. en iyisi olmasam da iyi oldum ben anne, hep iyi oldum ama yetmedi sana. ardı arkası kesilmeyen eleştiriler, kıyaslamalar bitmedi, hiç bitmedi. kendimi eksik hissettirmek için bütün silahlarını kullandın anne...
  
  o özendiğim anne-kız bağı hiç olmadı aramızda. 5 yaşında istismara uğradığımda anlatamadım anne, suçlanmaktan, eleştirilmekten ölesiye korkuyordum; çocuk aklımla, çocuk ruhumla sığınacak kimsem olmadan atlatmaya çalıştım kendi kendime. ne olurdu ağlayarak kucağına atlayıp anlatabilseydim başıma gelenleri...
  
  seni anlamaya çalıştım hep. senin yaşayamadığın şeyleri biz yaşayalım istiyordun. ilkokuldan sonra okumayı çok istediğin halde izin vermemişler. biz okuyalım istiyordun. hayatın varlık içinde geçmemiş, biz varlık içinde yaşayalım istiyordun. ama biz senin yapbozunun eksik parçaları değildik anne.
  
  sana benzemekten korkuyorum anne, ölesiye korkuyorum. hayatım boyunca doyasıya mutlu olmadım, şimdi çocuklarım mutlu olsunlar diye kendimi feda etmeye bile hazırım anne. benim yapbozumun eksik parçası olan mutluluğu onlarda görmek istiyorum ama sana benzemekten korkuyorum anne.
  
  yaşlandın, yaşıtların yavaş yavaş göçüyorlar bu dünyadan. ve ben, sen ölürsen üzülüp üzülmeyeceğimi bile bilmiyorum anne...
• bazen yorgun olduğumu, başımın ağrıdığını ya da buna benzer şeyleri unutuyorum. o unutmuyor. mutlaka soruyor geçti mi diye. başlıkla karşılaştığımda yukarıdan mesaj bildirimi geldi de yazmak istedim. duygularımın başladığı yer diye anlatabilirim.
• hisleri çok yogundur. eger anneniz bir yere israrla ve nedensizce sizi göndermek istemiyorsa gitmeyin. baba icin de gecerli bu durum cunku demek ki hissediyorlar. hemen o an olmasa da ileride kotu bi sonuca neden olucak bir seyi yapmanızı, uzulmenizi engelliyorlar. olabildigince onlara karsi gelmeyin