hesabın var mı? giriş yap

  • 1945 ba$larinda, yani naziler icin ww2'nin sonlarinda, almanya'dan japonya'ya dogru yola cikan ve cok onemli teknolojik malzeme, hammadde ve ki$iler ta$iyan denizalti. gemide, savunma sava$inda doktrin eksikligi bulunan imparatorluk ordusu'na dani$manlik etmek uzere giden bir luftwaffe generali (himmler gibi bir ismi olmali), atom bombasi yapimi konusunda cali$an bir alman bilim adami, 1,5 yildir almanya'da denizalti ve hava savunma taktikleri konusunda egitim alan iki ust rutbeli japon subayi da "yolcu" olarak vardi. bir canta icinde almanya'nin sava$ta o gune dek uretigi tum gizli sava$ teknolojilerinin planlari vardi. ustelik gemide bu teknolojileri pratikte uygulanabilir kilacak kritik malzemeler de mevcuttu. gemide ayrica parcalarina ayrilmi$ bir "me 262"(doneminden 10 sene ileride ilk ve tek jet ucagi), bir de "v2" (gene doneminden yillarca ileride ilk balistik fuze) roketi vardi! tum uretim ayrintilari, kritik hammaddesi ve $emalari ile birlikte...

    bu denizalti ile almanya, bizzat hitler'in emri ile, kendisi icin inen perdede tum bilimsel, olumcul bilgi varligini japon muttefigine gonderiyordu.

    yolculuk cok cok uzun ve zorluydu. usteilk rotanin neredeyse tamami muttefik guclerinin kontrolundeydi. ustelik enigma neredeyse 20 aydir cozulmu$tu ve muttefikler denizalti hakkinda bilgi sahibi idiler. gemi o donemin en buyuk u botu olan bir type xb (tip 10 b) idi. aslinda bir mayin dokme denizaltisi olan u boat, kiel tersanesinde bir kargo denizaltisi olarak modifiye edildi.

    geminin esas onemi bunlarla bitmiyordu. cok daha onemlisi $u idi ki; gemide tam 560 kg. uranyum oksit de vardi. uzun suredir sava$i lehine cevirecek bir mucize pe$inde ko$an japonlar bir atom bombasi icin coktan beri cali$iyordu. ama ellerinde uranyum yoktu. muttefik hitler ikna edildi ve bu yuksek miktardaki uranyum da japonya'ya dogru, konu uzerinde coktandir almanya hesabina cali$an dahi bir alman fizikci ile birlikte u 234 ile yola cikti. japonlar alman mirasini anakarasinda dortgozle bekliyordu... gemideki 2-3 ki$i haric hic kimse ta$inilan kargolardan ve yolcularin oneminden haberdar degildi.

    muttefikler denizaltinin onemini anlamakta gecikmediler. yolculari bilmiyorlardi, uranyumdan da haberleri yoktu ama denizaltindaki hakkindaki siradi$i durumun ve rotanin da farkinda idiler. hava kuvvetleri ve donanma haftalarca bu onemli botu avlamak icin denizaltiya defalarca saldirdi. kaptan zaten saldiri yetenegi olmayan bu dev denizaltiyi kurtarabilmek icin inanilmaz derinliklerde saatlerce, (250+ meters) sualtinda gunlerce kaldi. muttefiklere avlanmamayi ba$ardi.

    denizalti daha yoldayken almanya'nin du$tugu, hitler'in oldugu, sava$in bittigi haberi geldi. nazi almanyasinin son 20 gunluk lideri karl donitz, ayni zamanda sava$in ba$indan beri ba$inda oldugu alman denizalti ordusuna $una benzer bir mesaj gecti:

    "- 6 yildir cok zor bir sava$i surduruyoruz. aslanlar gibi carpi$tiniz. du$man bizden cok daha ileri maddi imkanlara sahipken bu durumda sava$i surdurmemiz imkansizdir. $erefle surdurdugunuz bu sava$i, silahlarinizi muttefiklere teslim ederek $erefle bitirin. cok ya$a almanya!"

    butun u boat ordusuna suyuzune cikmalari, periskoplari en yuksege kaldirmalari, ucuna bir siyah bayrak cekmeleri ve telsizden muttefik telsizlerine yerlerini bildirmeleri isteniyordu.
    u 234 kaptani $imdi bir karar verecekti. ta$idiklarinin onemi dogrultusunda teslim olmadan japonya yoluna devam mi edecekti, yoksa "teslim ol!" emrine uyacak miydi? japonya'ya ula$abilecegine daha ba$tan beri pek ihtimal vermediginden teslim olmaya karar verdi.

    bu karar ozellikle gemideki iki japon subay icin bir donum noktasiydi. sava$ almanlar icin bitmi$ olabilirdi ama japonya icin umutsuzca da olsa suruyordu. kaptan kararini japonlara soyleyince yikildilar. kaptan bir sabotaj tehlikesine kar$i japon subaylari tutukladi ve denizaltinin guvenli bir bolgesine kapatti. oysa japon subaylar teslim olamazdi. yanlarindaki uyku haplarini payla$ip olumu tercih ettiler. denizalti kirlenmesin diye geleneklere uygun kanli bir yontem tercih etmediler. (bkz: harakiri) bir mektupla bedenlerinin denize birakilmasini isteyip samuraylara yaki$ir $ekilde olduler. cunku tutsaklik samuraylar icin kaldirilamayacak bir utanctir.

    kaptan suustune cikip yerini muttefiklere bildirdi. onceden du$unup amerikalilara teslim olmak istemi$ti. kanada'ya ya da ingiltere'ye degil. mesajini alan kanada gemisine yanli$ koordinat gonderip, uss sutton'a teslim oldu. amerika'da new hampshire limanina cekildi.

    cok ilginctir ki gemideki uranyum oksite manhattan project kapsaminda el kondu. yani japon hukumeti'nin nazilerden kendilerini korumak uzere istedigi uranyum, japonya savunmasi icin degil yikimi icin harcandi.

    daha sonralari gemi bir tatbikatta torpido ile batirildi.

    (bkz: denizalti)
    (bkz: wolfpack)
    (bkz: karl donitz)
    (bkz: me 262)
    (bkz: v2)
    (bkz: operation deadlight)

  • türkiye'nin son yıllara kadar iyi kötü oturmuş bir aşı politikası vardı, hala da var bir şekilde. bu ülke önlenebilir birçok hastalığı aşı ile bitirmiş, bir çoğunun da etkisini ya da vaka sayısını azaltmıştı. hatta bazı hastalıkların vaka sayısı 0 olduğu için aşı takviminden bile çıkarıldı.

    sonra bir gün türkiye'ye, aşı politikası ve takibi olmayan komşusu suriye'den mülteci akını yaşandı. bu kontrolsüz girişler yüzünden, ülke on yıllar önce bitirdiği ve yıllardır vaka görmediği hastalıkları tekrar görmeye başladı, bazı hastalıkların görülme sıklığı olağanüstü oranlarda arttı.

    aşı yaptırmamayı savunan zihniyet ve hareketlere bu açıdan bakmak daha sağlıklı olacaktır. çünkü aşı yapmak ile yapmamak arasındaki fark türkiye ile suriye gibidir aslında biraz. laiklik gibi, değerini kaybedince anlarsınız.

  • turkcell, vodafone ve türktelekom'un ortak bildirisiyle bip ve yaay uygulamalarının kullanımı artık kotadan yemiyecek. malum karakter sınırından tam başlığı yazamadım. bkz.kaynak

    neyse efendim, bu eşşolueşşek firmalar pandemi sürecinde online eğitim ihtiyacı olan çocuklara hiçbir şekilde ekstra kota imkanı tanımazken ne oldu da birden bu iki uygulama kotadan yemeyecek? sebebi belli, (bkz: if you don't pay the product you are the product)

    edit: özelden türktelekom'un 8gb internet dağıttıyla alakalı bir sürü mesaj atan sevgili amip yazarlar 1-2 dk'nızı ayırıp şu haberi de okuyunuz lütfen: haber

  • dört italyan ile birlikte izlediğim maç olmuştur.

    yaptığım bazı gözlemleri yazmak istiyorum.

    öncelikle, italyanlar benim tuttuğum takımı sordular, fenerbahçe cevabımdan sonra :

    - "ooo bene, bene, benfica sikilaççi de cimbome, mehehehe, zehehehe" gibi laflar ettiler.

    dilim döndüğünce türklerin büyük kısmının yerel ligde rakibi olan takımları avrupa kupalarındaki maçlarda içten bir şekilde desteklediğini anlatmaya çalıştım ve :

    - benfica sikilaççi cimbome? nooo noo... cimbome mokoko benfica. uefa copa de 2000? moroni!"

    biraz alındı sanki italyan misafirlerimiz benim yaptığım yoruma. her neyse, maçı izlemeye başladık.

    fark ettiğim net bir şey var, bu elemanların dördü de açıktan benfica'yı destekliyordu.
    şimdi türk'ün türk'ten başka dostu yok edebiyatına girmek istemiyorum. ancak italyanlar can'ı gönülden benfica'nın galatasaray'ı yenmesini, hatta fark atmasını istiyordu. lecce'li italyanların ne işi olur portekiz'le, benfica'yla allasen? sırf türk takımına rakip diye destekliyorlardı benfica'yı. mamma li turchi güzelim, evet.

    ilk yarı ortada geçti, fazla pozisyon yoktu ama mücadele ve galatasaray'ın oynama azmi takdire şayandı.

    devre arasında elemanlara türk kahvesi ısmarladım, pek beğendiler, "içtiğimiz en güzel yunan kahvesiydi" dediler. "boğazınıza dursun, zıkkım olsun pezevenkler" dedim gülümseyerek. serde diplomatlık var sonuçta.
    sanırım bir gün önce hacıoğlu'nda lahmacun yerken: "pizza, pizza diye dünyayı ele geçirdiğiniz yemeğin fikri aha işten bundan çalıntı, habarınız olsun eeey" demiş olmamın etkisi vardı yaptıkları bu talihsiz yorumda.

    ikinci yarıya geçtik.
    emre aşık ilk golü taktığında elemanlar biraz bozuldular "tesadüfiyaçço" gibi birşeyler dediler.
    "yarramiyeoo tesadüfiyaçço" dedim ben de. gol geleceğim diyordu sonuçta.
    güldük.
    ben daha çok güldüm ama.

    ardından, gerek hazırlanışıyla, gerek bitirilişiyle mükemmel bir gol olan ikinci galatasaray golü ümit karan'ın ayağından gelince ben hafif kontrolümü kaybedip alessandro'nun ensesine sağlam bir tane yerleştirmişim. "al sana tesadüfiyaçço dallameooo" diye de bağırmışım.

    derken maç bitti. italyanlar sanki maçın öncesinde benfica alır, benfica deşer, benfica mokoko yapar diyen kendileri değilmiş gibi nasıl bir yalakalık yarışına girdiler anlatamam. övgüler, hamaset kokan ifadeler havada uçuşuyor.

    ben ise gülümseyerek garsona "bize dört bardak soğuk su getir" diye seslendim. anlamadılar ama içtiler. afiyet olsun dedim. "sen niye içmiyorsun" diye sordular. güldüm. anlamadılar. anlamasınlar zaten.

    kısacası, benim için oldukça keyifli bir maç oldu. 1999-2000 döneminden beri görmediğim kadar ne yaptığını bilen bir galatasaray vardı sahada. bakın buraya yazıyorum, şükrü saraçoğlu'nda uefa kupası finali çok büyük bir hayal değil. bu gece oynadığı futbolla galatasaray'ın üzemeyeceği takım yok.

    olur da bu hayal gerçekleşirse ne yapıp edip mabedimize gidip galatasaray'ın başarısını alkışlamak üzere stattaki yerimi alacağım. umarım yanıma bir kaç tane italyan düşer. mehehehe.

    not : bu entarinin yazılması esnasında hiçbir italyan zarar görmemiştir. alessandro'nun ensesi kalın merak etmeyin.

  • kim olduğunu bilmiyorum, ama haklı olan kadındır.

    bu çağda hala geceleri insanları rahatsız eden, uykusundan uyandıran bu gereksiz geleneğin tüm ülkede kaldırılması gerekiyor. ibadetlerinizi insanları rahatsız etmeden de gerçekleştirebilirsiniz. dünya değişiyor, hayat değişiyor artık yaşadığınız çağa ayak uydurmaya çalışın. korkmayın, medeniyet sandığınız kadar kötü bir şey değil.

    bu arada ülkenin %98.7’sini müslüman sanan yazar da, konya'nın herhangi bir köyünde yaşıyor sanırım.

  • yaratıcı yıkım sürecinin katalizörü haline gelmiş yapay zeka tabanlı uygulama.

    şu an midjourney ile beraber şayet iş böyle giderse eski itibarını kaybedecek meslekler;

    - ressamlar; zaten modern dönemde çok büyük sorunlar yaşayan sanatçıların üstüne beton dökme etkisi yaratmaya başladı.

    - grafik tasarım - logo tasarım erbabı zanaatkarlar, piyasaya iş yapanla; artık logo tasarımı o kadar kolay bir hale gelmiş durumdaki, yaygınlaştığı anda kepenk kapatırlar.

    - romanlara ve kitaplara resim ve illüstrasyon yapanlar; bir çocuk kitabı yazan bir yazar, çizimlerini pekala midjourney ile yapabilir zaten yapılıyor.

    - stok fotoğrafçıları; genelde stok fotoğrafı çekerek bundan para kazanan fotoğrafçılar için durum parlak gözükmüyor. istediğiniz konu ve konsept ile alakalı bir fotoğraf yaptırabilirsiniz.

    ( aklıma geldikçe güncellerim.)

    gelecekte ise riske girme ihtimali bulunanlar;

    - heykeltraşlar; özellikle sipariş üzerine çalışanlar için çok büyük bir risk barındırıyor. yarın buradan çıkan bir çıktı, 3 boyutlu yazıcı ile birleştirililebilir.

    - moda fotoğrafçıları ve elbise tasarımcıları; onlar içinde çok büyük riskler barındırıyor. elbette öncelikle bu meslek grubu midjourney'i kendi para kazanma aracı olarak kolaylıkla kullanabilir ancak daha sonrasında tekstil şirketleri "fazla bütçe" ayırmamaya ve şirket bünyesinde küçük çalışan bir ekibe vermeye başlayabilir.

    velhasıl enteresan bir sürecin başındayız ama süreç çok hızlı ilerliyor. tabii benim içinse bir hayalin içinde yaşamak gibi. çizim yeteneğim olmadığı ve iyi çizim yapamadığım için öykündüğüm ressamların eserlerini kendime göre yorumlayarak ve farklı stiller ekleyerek çizdirebiliyorum, bir konu ile alakalı bir resim veya fotoğraf karesi yaratabiliyorum. kendi arzu ettiğim nesneleri oluşturabiliyorum. bütün bunlar benim için muazzam bir deneyim oluyor. bunun bir tık ötesini hayal ederken, kendi kendime keyifleniyorum. hakikaten gelecek, geldi diyebiliyorum ve bu gelecek beklediğimden hızlı, iyi bir şekilde geldi. midjourney benim çocukluk hayalimdi. keşke ben tarif etsem ve tuvale istediğim şeyler çizilse derdim, bu gerçekleşmiş durumda, ötesi yok.

  • kalktım allah, indir beni
    nur içine uçur beni
    can bedenden çıkmadıkça
    imanla ulaştır beni

    taktım kemerimi, oturdum koltuğuma
    hostesler şahit olsun dinime imanıma

    yedi melek sağıma, yedi melek soluma
    bismillah diyerek, süzülürüm fezada
    duamı ederek, indim havalimanına
    hostesler şahit olsun dinime imanıma

  • ister şov olsun ister gerçek, kızı öldürülmüş bir babadan aklıselim içinde davranmasının kesin bir koşul olarak beklenmesi, öyle davran(a)madığı zaman da "yetti be, şaşırtıcı, şovmen, sinirli, alkolik" diye eleştirilmesi gerçekten garip.

    yahu bir insan çıldıramaz mı, deliremez mi? sözkonusu neden yeteri kadar büyük değil mi sizce...?

    inşallah sizin dediğiniz gibi şovdur da zavallı adam o derece acı içinde değildir.