• zana briski ve ross kaufman'in calcutta'nin red light bolumunde calisan fahise cocuklari ve cocuk fahiselerin hayatlarini anlattigi bol odullu belgesel.

    zana briski'nin ifc independent spirit awards showda dedigine gore filmin websitesine girerek belgeselde yer alan cocuklarin durumunu ogrenebiliyorsunuz, onlarla konusabiliyorsunuz.

    burdan buyrun:

    http://www.kids-with-cameras.org/…brothels/film.php
  • kesinlikle aldigi ve alacagi odulleri hak eden bir belgesel. konunun dogusu geregi acaip depresif olmasi beklenebilecekken film oldukca farkli bir yaklasim sergiliyor. zana briski calcutta'da red light district'te calisan kadinlarin fotograflarini cekmek icin baslamis projeye, daha sonra onlarla yasamaya baslamis bir sure ve elbette bu surec icerisinde oradaki cocuklarla arkadaslik yapmaya baslamis. bir sure sonra bu cocuklara fotograf ogretmek gibi bir proje baslatmis, ve film genellikle bunun uzerinden anlatiyor ortamdaki durumu. cocuklarin inanilmaz yetenekleri bir yana, kurgusu da cok basarili filmin, hem yapimcilarin gozunden gorebiliyorsunuz tum bu mekanlari, hem de cocuk gozunden. cocuklarin fotograflari dunyada bircok yerde sergilenmis bildigim kadariyla, buyuk ihtimalle internetten de ulasilabiliyordur.
  • subat 2005'de 77nci oscar torenlerinde best documentray feature dalinda odul alan belgesel...
  • filmekimi 2005 kapsamında gösterilecek olan bu belgeselle ilgili olarak iksv yer alan tanıtım;

    --- spoiler ---
    yönetmenler: zana briski & ross kauffman

    hindistan-abd, 2004
    35 mm. / renkli / 85’
    bengalce-ingilizce; türkçe altyazılı

    1 cumartesi 13.30
    4 salı 13.30
    2004 abd los angeles film eleştirmenleri birliği: en iyi belgesel
    2004 abd usa ulusal eleştiri kurulu: en iyi belgesel
    2004 seattle en iyi belgesel
    2004 sundance izleyici ödülü
    2005 oscar en iyi belgesel
    2005 bangkok en iyi belgesel

    kalküta’nın genelevler mahallesinde yaklaşık yedi bin kadın çalışıyor. yalnızca bir grubun sosyal seviyesi bu kadınlardan da düşük: çocuklarının. new yorklu fotoğrafçı zana briski’nin hayatına bu çocuklar 1988 yılında briski, kalkütalı fahişelerin fotoğraflarını çekmeye başladığında girmiş. aylarca genelevlerde yaşayan briski, çoklukla kötü davranılan ve korkutulan bu çocukların birçoğuyla yakınlık kurmuş. dünyayı onların gözünden görmenin harika bir fikir olduğunu düşününce de, genelev sahipleri, kadın satıcıları, polis, siyasetçiler ve mafyaya rağmen bu çocuklara fotoğrafçılık dersleri vermeye başlamış. bu çocukların 35mm’lik ayarsız, basit makinelerle çektiği fotoğraflar, çocukların aileleri, sokak manzaraları, günlük yaşamdan enstantaneler ve kendi portreleri, canlı renklerle bezeli yaşam dolu belgeler olarak briski’nin karşısına çıkmış. kalküta’nın çocukları, kalküta’nın genelevler mahallesinde yaşayan bu unutulmaz çocukların dünyaya yepyeni gözlerle bakmayı öğrenmelerinin çarpıcı ve duygu yüklü öyküsüdür.
    --- spoiler ---
  • korkunç zengin ve hoş hint müzikler ve fotoğraflarla başlayan belgesel, tahminimin ötesinde iyimser geldi. belki konu çocukların kendisi olması nedeniyle umut dolu olması ve tasaların anında unutulabilir olması ya da belki sadece öyle olması.

    fahişelik mesleğinin anadan-kıza adeta geçmesi, hiçbir okulun bu mahalleden çıkan çocuklara şans vermek istememesi, erkek doğmanın bu ortamdan çıkmak değil sadece farklı bi şekilde dahil olmak olduğunu ve bölgenin yapıştırdığı yaftanın herkes için geçerli olması üzücü.

    ama fotoğrafların sahici olması, çocuk-ergen çocukların kendi ağızlarından kendilerini, ailelerini, hayatlarını anlatmaları acayip hoş olmuş.

    mütevazi bir dille duygu sömürü yapmazken, biz bu film seyrederken az da olsa manik, tapasi, avijit , gour, shanti, suchitra, kochi, puja icin katki sağladığınızı, onları umursadığınızı hissetmek güzeldi. 2 saat için onların hayatlarına dahil olurken, belgeselin sonunda neler olduğunu, topluma & yapıya rağmen ayakta kalıp kalamadıklarını öğrenmek iyiydi, çoğu güzel haberler olmasa.
  • enfes bir belgesel. kıskandırıyor. bunu yapanın, çekenin, hissedenin, hatta editleyenin, hatta kablo taşıyıcının yerinde olmak istiyor insan. çok samimi, iyi niyetli, kasıtsız, kontrollü bir film.gitmeli, görmeli, hissetmeli, eve de bir adet dvd sini alıp aradabir yeniden yeniden izlemeli insan.
  • kirli dunya.
    firsat esitsizligi.
    seks iscileri ve cocuklari.
    cocuklar;gozlerini actiktan sonra dayatilan gelecegi muglak kucukler. yasama inat, o safiyane ama zengin dunyalari, ne denli renkli ve nasil gercekci..
  • kendi hayatlarına çıplak gözle bakmaktan yorulmuş çocuklara, dışarıdan bakabilecekleri bir araç verildiğinde ortaya çıkan güzelliklerle şaşırtan, dokunaklı belgesel.
  • bugün itibarıyla,şaşırtıcı şekilde gösterime giren şahane belgesel.
  • özellikle anlatımında tutturduğu acındırmadan uzak üslubu ve konuyu fahişe çocuğun dışlanmış ve aşağılanan oğlu emrah mantığıyla işlememesiyle kalbimde yer edinen belgesel. en etkileyici yönü çocukların çektikleri fotoğraflardan anladığımız olağanüstü farkındalıkları olan hoş çalışma.
hesabın var mı? giriş yap