daimon

• kami japoncada tanrı anlamına gelen bir sözcük. kamikaze ise tanrının rüzgarı, kutsal rüzgar demek galiba. tanrı diye eşlediğimiz bir tür demon/daimon mu acaba?
  
  [- ^*nedir öyleyse?
  - demin dedim ya, ikisi ortası, ölümlü ile ölümsüz arası bir şey.
  - evet ama ne?
  - büyük bir cin^* sokrates, çünkü cin dediğimiz tanrı ile insan arası bir varlıktır.] eflatun - symposion (diyaloğun öteki tarafı diotima)
  
  şölen'de^* olasılıkla azra erhat'ın düzenlediği daimon dipnotundan:
  
  "homeros'un destanlarında daimon insan biçimine girmiş bir tanrı buyruğudur. sonraları daimon kavramı soyutlaşır. hesiodos'a göre daimonlar veya heroslar bu dünyada erdemle yaşamış insanların ölümsüzlüğe ermiş canlarıdır. bu yarı tanrısal varlıklar insanla tanrı arasındaki alışverişi sağlar. miletoslu thales de kainatı bu gibi daimonlarla dolu görür. herakleitos daimonların insanlara bekçilik ettiklerine inanır. pisagor^* da öyle düşünür. yunan dünyasında iyi, yararlı bir varlık sayılan daimon, hıristiyanlığın ortaya çıkmasıyla kötülüğün^* sembolü olmuş, daimon şeytana denmiştir. eflatun, sokrates'ten önceki filozofların daimon-heros kavramı üstündeki görüşlerini derinleştirir."
  
  (bkz: demon), daemon, demonik
  (bkz: kut)
• mitolojide güç unsuru, tanrısallık olan terim, felsefede şeytan-i duygu timsali.
  
  platon'a göre eros, aşk.
  freud'a göre vicdan.
  may'a göre; benlik değil, evrensel varoluş hükmünün geçerliliği.
  goethe'ye göre doğanın gücü.
  herakleitos' a göre insanın öz yapısı ve de salt kendiliği.
  modern çağda batılaştıkça şeytan, şeytan ve melek birliği^*.
  
  sonuna gelindiğinde, adlandırılmaması gerektiğine oy birliği ile karar verilen yaratım faktörü.
  
  kafalar karışıkmış anlaşılan.
• "demonlar, insanlara öğretir, bilgilendirir ve ilham ederler. herhangi bir sanat ya da faaliyet alanında seçkin bir yere ve itibara sahip hiç kimse yoktur ki, ona dost bir ruh rehberlik etmemiş olsun." paracelsus
• ilahi bir kudret taşıdığına inanılan adeta tanrılaşmış insanlara verilen ad.
• ikinci dereceden tanrilardir. ayrica hem iyi hem kotu ruhlardir.
• eski yunan'da daimon, doğaüstü, doğası insan ile tanrısallık arasında olan bir varlıktı; tanrı alameti, tanrıdan düşük, insanın üstünde bir tanrısallık.
  
  sonraları daimon, kötü ruh, insandan ayrılmayan, ona her an eşlik eden, onun ayrılmaz parçası olan, ona etki eden bir güç olarak anlaşıldı ve batı dillerine, bu anlam içeriğiyle demon olarak geçti.
• platonun felsefesinde tanrılarla insanlar arasında bulunan ve tanrılara insanların isteklerine, insanlarada tanrıların buyruklarını ileten guctur
• sonradan gelen kültür, egemen güç haline geldiğinde ilk iş olarak; önceki kültürün inandığı değeri şeytanlaştırmıştır. tanrı pan'ın ayrık toynakları, tanrı mars'ın üç çatallı asa'sı; bugun hristiyan aleminde şeytanı tasvir için kullanılır.
  
  daimon, kelimesi bilgelik ve tanrı anlamlarına gelirken; bu kelime, sokrates'in yazılarını yanlış yorumlayan hristiyan din adamları tarafından şeytan anlamında kullanılmaya başlanmıştır.
  
  (bkz: demon)
• agatha nın gerisi^*
• yunanca deha anlamina gelen kelime, muhtemel ki fransizca'daki iblis, seytan anlamina gelen demon kelimesinin kokunden gelmistir.^*