dinmeyen

• yıllar öncesi daha lise zamanları...
  daha kadıköyde seyhan müzik diye biryer yok. pttnin arkasında haftasonları bi tane kartal geliyor, kocaman bir tezgahta sayısız kaset satılıyor. bir yandan da kenardaki müzik setinden şarkılar çalınıyor. akşamüstü daha önce çoğu kişinin duymadığı bir ses yankılanıyor kadıköy sokaklarında, kasetlere bakan birkaç kişi ilkay mı bu diyor. satıcının cevabı -bu kızın sesi ilkaydan daha güzel. öğreniyorum ki dinmeyen diye bi grup. o heyecanla bir dinmeyen kasetiyle evin yolunu tutuyorum. uzunca bir süre dinliyoruz şarkıları hem ben hem de çevremdeki insanlar. bir süre sonra kenara konuyor.
  aynı zamanlarda lisede arkadaşın biri zugasi berepe diye bi grubun kasetini bulmuş biyerden, ne bu dediğimizde lazca rock cevabını alıyorum. çekiyorum kendime, ne dinlediğimi bilmeden dinliyorum uzun süre..
  sonra üniversite zamanları geliyor, kazım koyuncu diye bi adamla tanışıyorum, ne güzel şarkılar yapıyor. araştırdıkça geriye döndürüyor beni, meğerse yıllardır farkında olmadan dinlemişim bu güzel insanı..
  
  sonra yine aradan yıllar geçiyor dinmeyen mp3lerini bulup dinlerken bu satırları yazıyorum...
  
  kavganın ortasında yapayalnız kalsan da
  yılgınlığa kapılıp köreltme yüreğini
  sen tarihin oğlusun yaşadın onbin yıldır
  yitirip inancını kaybetme direncini