sahibinden.com'daki her yeri dantelli ev

• o evde yaşayanları çok iyi anlıyorum.
  
  kulakları çınlasın annem de böyle her eşyaya dantel örerdi. bir gün bi baktım yine elinde şiş bir şeyler örüyor. bana dedi ki mutfaktan oklavayı getirsene. anlamadım tabi. gittim aldım geldim. haşırt diye ördüğü şeye oklavayı geçirdi. tövbeler olsun, şok oldum, kız bu ne? dedim "yea oklava tozlanıyor, böyle daha iyi oldu bak" dedi. prezervatif takılmış penis gibi sallıyor oklavayı. "nasıl? iyi olmadı mı?" diyo.
  
  valla anne sen iyice aştın yemin ederim deyip
  söylene söylene gittim. ama aşmamış. iki hafta sonra duvarda dedemin siyah beyaz resmi vardı ona da küçük bi dantel örmüş. görünce yuh dedim adamın alnı saçı falan gözükmüyor bu ne ya dedim. "aman zaten deden kel, böyle daha yakışıklı oldu, püskülü bile var dantelin bak" dedi. kalkmış bir de püskülünü düzeltiyor.
  
  sinirden gülerek çıktım. yani bu dantel örme işi falan temizlik takıntısı gibi bir şey abi, gözler bozulmaya başlasa bile iki ters bi düz, haroşe falan devam ediyolar. durmuyorlar.
  
  şaka olsun diye ayakkabılığa da örsene cok şık olur demiştim. aynı gün dudaklarını ısıra ısıra ayakkabılık icin de örmeye başladı. kız şaka yaptım bırak şunu dedim. yok yok harika fikir bu, koyu renk yapıyom tozu belli etmez dedi. kalktım yanağını ısırdım lan. nasıl da hırslılar tatlım benim ya.