1769 entry daha
  • çok uzun zamandır ne bir şey yazmak ne bir şey okumak istemiyordum.10 aydır işsiz kendini işe yaramaz hisseden özgüveni yerle bir olmuş bir kadınım.bir kaç aydır geçici olarak komşumun bebeğine bakıyor oturduğumuz apartmanın merdivenlerini siliyor sadece mutfak harçlığımızı çıkartabiliyordum.kreşler açıldı bebiş haftaya kreşe başlıyor.dedim ki üzülme kızım bunca ay açlıktan ölmediniz ya elbet bir kapı açılır.2 gün önce bir telefon aldım.şehir hastanesi personel alacakmış.taşeron şirket.temizlik işi filan.görüşeceğim kişinin adı,hangi katta hangi odada olduğundan referans olan kişiye kadar isimleri verildi.o gece heyecandan uyuyamadım.cv mi sertifikalarımı ne giyeceğimi bile nasıl umutla geceden hazırladım.bebeğin annesinden izin aldım yarım gün.sabah uyandım mis gibi hazırlandım.heyecanla yola koyuldum.hastaneye gittim.birimi buldum.beni bir güvenlik görevlisi karşıladı.bana söylenen hanımefendinin adını ve görüşmek istediğimi söyledim.kendisi orada yoktu.yüzüme bile bakmadılar.beklesin diye bir erkek sesi duydum.oturdum başladım beklemeye.neyse sonra bir hareketlenme oldu.bir kadın geldi bana beklesin diyen kişinin odasına girdi.sesleri duyuyorum beni söylüyorlar.beni kimin yönlendirdiğini filan.kendisi çok kaba bir tavırla.ben öyle birini tanımıyorum gibi cümleler kurup dışarı güvenlik görevlisinin yanına çıktı.ben de gayri ihtiyari ayağa kalkıp yanına yürüdüm.merhabalar ben diyerek kendimi tanıtıyordum ki.bekle dedik sana gibi bir cümle kurdu.ne olduğumu şaşırdım.girdim geri beklemeye başladım.3/4 dk sonra yanıma geldi.yine kaba bir ses tonuyla sizi kim yolladı benim o isimde bir tek tanıdığım abim var.o değildir herhalde bana teyit lazım gibi şeyler söyledi.bende bana gelen mesajı göstereyim mi dedim.mesajı açtım kendisinin adı birimi ve ..... beyefendi yolladı de diyen mesajı okuttum.garip bir şekilde yine bana biz personel aramıyoruz diye ters ters cevap verdi.bende hanım efendi ben kafama göre buraya gelmedim ya,sizin adınızı ve personel aradığınızı söylediler öyle geldim dedim.daha sonra içeriden beklesin diyen adam beni odaya çağırdı elinde bir form.bende odaya gittim tam konuşacakken.o kadın,güvenliğe bir daha benim adımı vererek gelen olunsa alma diye bağırdı.benim kalbim ağzımda atmaya başladı.ellerim ayaklarım buz kesti.titremeye başladım.ben gidiyorum diyip oradan çıktım. -1. kattaydım 3 kere asansör geldi binemedim.boğuluyorum sanki.geldi bir ağlama krizi.tutamıyorum kendimi. o güvenlik görevlisi geldi beni lavaboya götürdü. ben asansöre binmiyorum kötüyüm merdiven var mı diyebildim.yolu gösterdi giriş kata çıktım. telefonum çekince beni yönlendiren kişiyi aradım. kendisi defalarca özür diledi neden böyle oldu nasıl böyle oldu bilmiyorum sizi oraya yollayan kişi o hanımefendinin abisi.abisini nasıl tanımaz nasıl bilmez dedi. onunla konuştukça krizim daha da arttı.böyle geri çevirilme bu sene 2. kez başıma geliyor. temmuz ayında da yine bir vesile ile internet üzerinden satış yapan bir site ye evden çalışarak müşteri hizmetleri görevi yapacaktım. %100 olacak diye görüşürken daha sonra firma ile mülakat yapıldı o da çok güzel oldu. 10 güne iş başı yaparım diye beklerken biz başkasını aldık diye haber geldi. o zaman 3 gün yemedim içmedim çok üzüldüm ama vardır bir hayır dedim. sonrasında onlarca yere bırakılan cv ler. hiç birine olumsuz bile dönüş gelmemesi. üzerine de bugün.sanırım hepsinin acısı çıktı. dayak yemiş gibiyim. belki çok fazla tepki verdim bilmiyorum. biliyorum her iş olacak diye bir kural yok. ama ben artık sinirlerime hakim olamıyorum. hangi kapıyı çalsam kapı duvar.tüm evren beni ittiriyor gibi. çok çaresiz çok işe yaramaz hissediyorum. 10 ay ne demek.elde avuçta kalmadı artık.o kadar mutsuzum ki...

    debe editi :
    bugün onlarca destek mesajına uyandım. ekşi sözlük yazarları da kocaman bir aileymiş meğer. herkese çok teşekkür ediyorum.
720 entry daha
hesabın var mı? giriş yap