3 entry daha
  • yalnizligin oyuncaklari adinda, daha okurken etkileyen bir oyunu vardir ki memet baydur oyunlarinin ozelligidir, yazildiklari kagitlarda da etkilemeye hazir dururlar. nedense es gecilmis bir oyku kitabi da vardir memet baydur'un: gozun kahverengi suyu. kisa, hinliklerle dolu, vurucu oykuler vardir bu kitapta. belki de baydur'un en memetbaydurca yapitidir bu ince kitap. gercekte oyunlarinin birer oyku oldugunu, onlara once ve sonra da oyle bakilmasi gerektigi konusunda ipucu verir bizlere.

    bir insan cekilmis (ve hatta cekilmemis) butun filmleri seyredebilir mi? memet baydur seyretmistir. ustelik bu filmleri cekenleri tanimis, onlarla derin sohbetlere dalmis ve hepimizi oldugu gibi onlari da guldurmustur. cok guzel, cok derin guldurur memet baydur. yazilarinda ve konusurken de. muzik dinlerken susmayi yegler. cunku sinema, tiyatro denli ciddiye alir muzigi. kulagi neredeyse gozunden de iyidir. klasik muzige meraklidir ama gonlu cazdadir. pekiyi bir insan onca plagi dinleyebilir mi? dinleyen memet baydursa dinleyebilir elbette. memet baydur piyasaya cikmis, cikmamis butun caz plaklarini bastan sona ve susarak dinlemistir. bu plaklari dinlemekle kalmamis, yasamis (ve hatta yasayacak olan) butun caz muzisyenleriyle dost olmustur. chet baker'la. oscar peterson'la, joe pass'le derin sohbetlerde bulundugu bilinir. ve onlari da guldurmeyi becermistir memet baydur. oylesine derindir sohbetleri. ve cok icilmistir bu sohbetlerde. o cin tonik icmistir hep. sekeri ciktiginda bile cinini ve tonigini bardagindan eksik etmemistir. bir de bellegi vardir memet baydur'un. o hicbirseyi unutmayan, fotografik bellegi. seyrettigi filmleri kimlerin cektigini, goruntu yonetmenlerini, editorlerini, filmde oynayan herkesi aklinda tutar, dahasi diyaloglari animsar. okudugu kitaplar da aklinin bir yerinde dururlar. ilk satirlarindan son satirlarina dek. cumhuriyet'te yazdigi denemelerinde yaptigi butun alintilar okuduklarindan aklinda kalan kitaplardandir ve asillariyla virgulune dek cakisirlar.

    boyle bir adamdir. adamdi. iyi insandi memet baydur. oldugunde uzdugu gibi bu yaziyi yazarken de beni cok uzdu. yasaydi bu yaziyi okudugunda cok guler, beni de guldururdu. sonra bol tonikli, bol buzlu bir cin hazirlardi kendine. "hadi bir tati seyredelim." derdi. playtime'i gulmekten yerler yatarak seyrederdik. film biterdi, bill evans dinlerdik. ankara sokaklarinda bulup "evlat edindigi" kurt kopegi (ki adi tati'ydi) disari cikmak isterdi, disari cikardik. hava guzel olurdu sabahin dordunde ankara'da, londra'da, nairobi'de, paris'te madrid'te, washington'da. memet baydur yasasaydi boyle gecerdi gunler. o yasiyor olsaydi hersey gercekten cok guzel olurdu.
23 entry daha
hesabın var mı? giriş yap