ghosting

• tam olarak ghosting değil biliyorum ama ömrüm hayatımda ilk kez maruz kaldığım bir iki tavır var, burda anlatılana çok benziyor bence.
  
  babamla annemin evini sattık, yerine 2 ev alacağız. biri yarım krediyle.
  
  ilk olarak emlakcılarla sorun yaşadım. konuşuyoruz, kaporayı hemen yatırın diyor. örnek daireyi gördüm, dairenin kendini gördükten sonra yatırabilirim diyorum. aa haklısınız, şimdi dönemezsiniz herhalde; siz sabahtan gelin iyisi diye ısrar ediyor. sonraki gün akşama kadar pek çok kez arıyorum, telefon açılmıyor. yanlışlıkla açarsa tamam endaze hanım biz size 1 saate döneceğiz diyor. 6 saat geçiyor ses yok, arıyorum açmıyor. 1 saat sonra tekrar arıyorum, sizin bilmem neyi halledecektik di mi diyor. insan çok meşgul olabilir anlıyorum ancak saygı gereği arandığında açar bilgi verirsin. yani eskiden öyleydi, bir şeyler mi değişti bilmiyorum.
  
  banka sorumlumuza zaten ulaşmak imkansız. cep telefonu numarasını bize verip burdan ulaşabilirsiniz neden dedi fikrim yok. parayı yatırdık ulaştı mı, başvurumuzu yenileyecektiniz bir evrak gerekiyor mu, diğer taraftan bir evrak istemiştiniz elinize ulaştı mı gibi soruların cevaplarını alamıyoruz. ara ara asla açılmıyor telefon. gidince de aa sizin krediniz onaylanmış ancak bilmem ne evrağı için bugün son gündü, artık da yetişmez; pazartesi tekrar başvururuz diyor. o zaman pazartesi sizi arayıp kesin kararımızı konuşalım diyorum, tamam. tahmin edeceğiniz üzere pazartesi de ulaşamıyorsunuz.
  
  bunların sonunda yüzyüze gelince konuşuyorum elbette. yani laftan anlamayan bir insan değilim, bu tavrın sebebi nedir diye. mantıklı bir cevap yok, eveleme geveleme.
  
  ulan ben kredi alın diye arayan bankaların müşteri temsilcisini bile dinliyorum, yazık o kadar anlatıyor diye. insanları oyuncak ya da daha kötüsü çöp parçası olarak mı görüyorsunuz? size kim ne yapmış olabilir ki böyle bir saygısızlığı hak görüyorsunuz?
  
  sonuçta çağımızın her şeyden sıkılan insanlarının görüşmek ya da konuşmak istemediği kişilere yaptığı saygısızca harekettir.