66 entry daha
  • the beatles'ın '69 çıkışlı on ikinci albümü.

    albüm blues, pop, progresif rock gibi öğeleri birleştiren bir rock albümüdür.

    bu albüm, her ne kadar bir yıl sonra let it be albümü yayınlanacak olsa da grubun kaydettiği son albümmüş. bu albümden sonra fiili olarak dağılmışlar, sadece resmi açıklamayı ertelemişler. grup albüm kayıtları sırasında bunun son albüm olabileceğini hissediyormuş. albüm içinde yarım kalmış şarkılardan bir medley* oluşturma fikri, biraz da son albümün şerefine, farklı bir tat olması için yapılmış.

    '69 yılının başında grup, bir tv projesi olan get back için kampa girmiş ve şarkılar üzerinde çalışmalara başlamış. oldukça gergin geçen süreçte paul mccartney, prodüktör george martin'e eskisi gibi bir havada yeni bir albüm yapmayı teklif etmiş ve bu albüm fikri buradan çıkmış. abbey road'un kaydedilen son albüm olması durumu da tam olarak bu. abbey road yayınlanmadan 6 gün önce john lennon gruptan ayrılıyor. bunu uzun bir süre saklıyorlar. o esnada hey jude single olarak yayınlanıyor. daha sonra '70 nisan'ında paul, grubun dağıldığını açıklıyor. bir ay sonra da let it be albümü yayınlanıyor. the beatles get back belgeselinde abbey road albümü başlamadan önce grubun ruh hali net olarak görülüyor.

    bu albümün kayıtlarıyla birlikte ortam biraz yumuşamış. george harrison'ın, "tekrar müzisyen gibi çalmaya başladık" diye bir cümlesi var o dönem. john ve paul'un the balad of john and yoko'nun kayıtlarında eğlenmesi, anthology 3'te de görüleceği üzere abbey road kayıtlarının keyifli geçmesi paul'un "eski günlerdeki gibi" olma gayesine ulaştığını gösteriyor. bu bağlamda da bu albüm son beatles albümüdür.

    john, kayıtlar esnasında albümün bir yüzünde kendi şarkılarının diğer yüzünde paul'un şarkılarının olmasını teklif etmiş. paul ve george martin bu fikre sıcak bakmamış. john, white album tadında bir bireysellik isterken paul ve george martin sgt. pepper's lonely hearts club band kıvamında tematik bir albümden yana olmuşlar ve ikiye karşı bir oyla john'un fikri kabul görmemiş. tabii bu esnada elinde something ve here comes the sun gibi beatles'ın en büyük hitlerinden ikisine dönüşecek iki şarkıyla bekleyen george'u kimse hesaba katmamış.

    albüm eylül '69 yılında yayınlanmış. bir ay sonra come together ve something double a side single olarak yayınlanmış ve hem abd'de hem ingiltere'de zirveye yerleşmiş. beatles, halihazırda yayında olan şarkıları ilk kez single olarak yayınlamış.

    albüm, daha önceki albümler gibi dört kanallı makineler yerine sekiz kanallı makinelerde kaydedilmiş ve mono olarak yayınlanmayan ilk beatles albümü olmuş.

    albüm, grubun moog synthsizer'ı dünyaya sunduğu bir albüm olmuş. bu aletle i want you she's so heavy'de arka plan gürültüsü oluşturulurken because'da solo enstrüman olarak faydalanılmış. ayrıca maxwell's silver hammer ve here comes the sun'da arka planda melodiyi götüren yine bu enstrüman olmuş.

    davuldaki tom tom kullanımına her zaman bayıldığım ringo starr, bu işi bu albümde daha da abartmış. daha sonra bu durum için, "albüm bir tom tom çılgınlığıydı. tomların üzerinde çılgın atıyordum" demiş.

    dark side of the moon albümünün yapımcısı alan parsons, bu albümde yardımcı mühendislik yapmış. bir nevi stajını beatles'ta yapmış diyebiliriz.

    albümün efsanevi kapak fotoğrafını, apple records creative director'ı john kosh tasarlamış. albüm kapağında grubun ve albümün isminin olmaması fikrini veren oymuş. her ne kadar plak şirketi bu şekilde albümün satmayacağını söylemesine rağmen bu fikri kabul ettirmişler. kosh bu durumu daha sonra, "albümün üstüne isim yazmaya ihtiyacımız yoktu. onlar dünyanın en ünlü grubuydu" diyerek açıklamış.
    yaya geçidinden geçme fikri paul'a aitmiş. 8 ağustos 1969'da, abbey road studios'un dışında çekilmiş fotoğraf. o günün sabahı 11.35'te fotoğrafçı iain mcmillan'a, yola koyduğu merdivenin üstünde dururken ve trafik polisi araçları durdururken fotoğrafı çekmesi için 10 dakika verilmiş. mcmillan, altı fotoğraf çekmiş. paul, hangisinin kullanılacağına karar verirken bir büyüteçle tek tek incelemiş bu altı fotoğrafı.
    albüm yayınlandıktan sonra, kapakta arkada görünen arabanın plakası defalarca çalınmış.

    albüm ingiltere'de listelere birinci sıradan giriş yapmış ve 11 hafta boyunca birinci olmuş. sonra bir haftalığına the rolling stones'un let it bleed albümü birinci olduktan sonra tekrar abbey road birinciliğe yükselmiş ve 8 hafta daha kalmış zirvede. toplamda 81 hafta boyunca ingiltere listelerinde kalmış. abd listelerinde de 11 hafta zirvede kalmış ve '69 yılının en çok satan albümü olmuş. japonya'da 70'ler boyunca 298 hafta boyunca listelerde kalmış ve en uzun süre listede kalan albümlerden biri olmuş.
2 entry daha
hesabın var mı? giriş yap