iran sineması

• iran sineması insancıldır, çocuksu masumiyet tasvirleri, barışçıl imalar, varoluşsal sorgulamalar, etik değerler ve kırsal güzelliklerle tanınır. tabii burada büyük bir kültür mirasından da bahsetmek gerekiyor. iran medeniyetinin nüanslarını yansıtması açısından sineması belki de bu alanda en iyi sanat biçimidir. 3-5 günde oluşan bir sinema hafızası değil elbette tüm bunlar.
  
  pek çok ulusal sinemanın yanında, iran sinemasının özellikle akademisyenler ve eleştirmenlerce sürekli mercek altında tutulması ve yüzlerce tez ve makaleye konu olması bu büyük sinema kültürünün çeşitliliğini ve gizemini ortaya koyuyor zaten. örneğin, önemli yönetmenler asghar farhadi, abbas kiyarüstemi ve muhsin mahmelbaf hakkında çok sayıda kitap vardır. tutankamon mezarı gibi kazdıkça altından hazineler çıkan bir sinema kültürüdür. ruhani ve dini fikirlerin izinin sürülmesi, batı felsefi teorilerinin ele alınması, alegori ve toplumsal cinsiyet rollerinin araştırılması, varlığın ve hayatın anlamının en basit, sıradan detaylarda yakalanması diye uzar gider. lafı çok fazla da uzatmadan iran sinemasının yukarıda saydığım tüm özellikleri kapsadığını düşündüğüm en iyi 10 filmini paylaşmak istiyorum. kişisel bir tercihtir, şimdiden iyi seyirler.
  
  (bkz: an shab ke barun amad) / kamran shirdel / 1967
  
  ilginç bir belgesel tarzı kısa bir filmdir ama şuan için aşık olunan iran sinemasının temellerinin atıldığı yapımlardan biridir.
  
  (bkz: sooteh-delan) / ali hatami / 1978
  
  lirik yönü hiçbir zaman anlaşılamayan geçmişin bir başka nostaljik hatırası.
  
  (bkz: hamoun) / deryuş mehrcui / 1990
  
  bir şüphe ve umutsuzluk yolculuğudur.
  
  (bkz: nassereddin shah actor-e cinema) / muhsin mahmelbaf / 1992
  
  iran sinemasından bir isyancı tarafından anlatılan ve siyasi göndermelerle dolu şefkat dolu bir hikaye.
  
  (bkz: badkonake sefid) / cafer penahi / 1995
  
  günlük hayatın dramını keşfetmek gibidir.
  
  (bkz: ta'm-ı gilas) / abbas kiyarüstemi / 1997
  
  yıldızlı pekiyi verdiğim film. yaşamak ya da intihar etmek şu yaşamın tek sorunudur herhalde.
  
  (bkz: bacheha ye aseman) / mecid mecidi / 1997
  
  yoksulluğun en derin duyguları.
  
  (bkz: boodan yaa naboodan) / kianoush ayari / 1998
  
  ''olmak ya da olmamak'', hem içerik hem de tarz olarak gerçekliğin özü.
  
  (bkz: bad ma ra khahad bord) / abbas kiyarüstemi / 1999
  
  insanın iletişim kurma arzusudur.
  
  (bkz: codayi-i nadir ez simin) / asghar farhadi / 2011
  
  iran sinemasını öncesi ve sonrası olmak üzere iki döneme ayırır nitelikte.