72 seasons

• şarkıdan bağımsız olarak konuşursam albümle ilgili dün bir deneme yaptım ve şarkıları şimdiye kadarki yayınlanma sıralarına göre değil de albümdeki şarkı dizilimlerine göre sıraya koyarak dinledim ve şunu gördüm : bence albüm olarak bir bütün halinde dinlendiğinde kulağa çok daha dolu dolu ve güzel gelecek bir albüm bu.
  
  hepsi tim saccenti tarafından yönetilen kliplerin artık bir konsept klip çalışması olduğu 72 seasons'ın klibiyle birlikte zaten belli oldu. ışık ve gölge teması etrafında şekillenen, farklı ışık ve gölge oyunlarıyla kotarılan konsept klipler bunlar. haliyle albümün çıkış şarkısı ve klibi olarak lux aeterna'nın (sonsuz ışık) seçilmiş olması tesadüf değil. albümün (en azından) klipler bazında hangi tema etrafında döneceğini daha ilk şarkıdan haber vermişler yani. ha bu klipler ne derece iyidir kötüdür, o tartışılır ama bir konseptin takip edildiği artık çok belli. açıkçası lux aeterna ve 72 seasons'ın klipleri bu anlamda oldukça iyiydi. özellikle 72 seasons görsel olarak son derece şıktı.
  
  bu durum albümdeki şarkıların yapısı, teması ve dizilimlerine de yansımış olabilir. bu bir konsept albüm olacaktır demiyorum ama şimdiye kadar bir oradan bir buradan seçilerek dağınık olarak dinlediğimiz şarkılar albümde belirli bir matematik çerçevesinde ve bir bütünlük sağlayacak şekilde sıralanmış olacaklar. bu bütünlüğü ancak albümün tamamını sırasıyla dinlediğimizde anlayabileceğiz.
  
  o yüzden bence şimdiden bir deneme yapın, şarkıları sanki 90'lı yıllarda satın aldığınız bir metallica kasetinden ya da cd'sinden dinlermiş gibi sırayla bir dinleyin. buna göre ;
  
  1. 72 seasons
  2. screaming suicide
  3. lux aeterna
  4. if darkness had a son
  
  şeklinde gidecek. bu sırayla belli bir matematiği takip eden bir albüm dinlermiş gibi dinlediğinizde kulağınıza çok daha bütünlüklü ve keyifli tınladıklarını göreceksiniz.
  
  ayrıca zevkler ve renkler tabii ki farklılık gösterebilir ama bu albümdeki şarkılar için "james hiç adam gibi riff yazamamış, hiç akılda kalıcı bir melodi, hiç dile dolanan bir nakarat yazamamış, adam resmen bitmiş" diye yorumlar yazanlara hayret ediyorum. şarkıların nakaratlarının çok güçlü olmadığına katılıyorum (if darkness had a son hariç) ama bence şarkıların nakarat öncesi verse bölümleri gayet catchy ve başarılı melodilerden oluşuyor bu albümde. hatta belki şarkıların "akılda yer etmiyorlar" diye eleştirilmelerinin başlıca sebebi bu. nakarat öncesi verselerin melodileri nakaratlardan çok daha güçlü ve daha başarılı. örneğin şu an başlığına yazdığımız 72 seasons gibi. james yayınlanan bütün şarkılarda bence gayet güzel melodiler ve riffler bulmuş ama bunları nakaratlarda değil, nakarat öncesi bölümlerde kullanmış. bu güçlü melodilerin bomba gibi nakaratlarla zirveye taşınmasını ben de isterdim ama yine de bu bölümlere "olmamış, akılda kalıcı hiçbir şey yazamamış" demek bence büyük haksızlık. kalan 8 şarkıda umuyorum ki daha iyileri de olacaktır.
  
  bir de son olarak 72 seasons şarkısı dahil albümden yayınlanan şarkıların death magnetic ve hardwired... to self-destruct albümlerine giremeyen, onlardan arta kalan şeyler olduğu yazılıp çiziliyor ama bunlara o albümlerden arta kalanlar demek pek doğru olmaz. işin aslını robert trujillo geçtiğimiz günlerde metallica'nın kendi hesaplarından da tekrar tekrar paylaştığı röportajında söylemiş. adam "72 seasons tam olarak death magnetic ve hardwired... to self-destruct albümlerinin bir potada eritilmiş hali" diyor yeni albüm için. önceki iki albümde demlendik, 72 seasons'ta olayı nihayete erdirdik diyor kısaca.
  
  bu arada albümdeki 5 numaralı şarkı you must burn!'de back vokal olarak da rolü ayrıyeten not düşülmüş. şimdi "e adam zaten yıllardır back vokal. hem de gayet leş bir back vokal. bu haberin nesi yeni şimdi?" diyeceksiniz. haklısınız... ama burada farklı bir durum var. ilk defa olarak bir metallica albümünde bass gitaristlik rolünün ötesinde özellikle bir şarkı adı belirtilerek o şarkıda back vokali üstlendiği belirtiliyor. yani bu şarkıda robert'tan bir back vokal sürprizi duyabiliriz.
  
  zaten dikkat ederseniz 72 seasons şarkısı ilk defa bir metallica albümünü yoğun bir bass solosuyla başlatıyor. yayınlanan bütün şarkılarda bass gitar oldukça baskın bir şekilde duyulup ön plana alınıyor. belirli bir şarkı için rob'un back vokali işaret ediliyor ve albümün nasıl bir albüm olduğuyla ilgili gruptaki bütün üyelerden önce en detaylı röportajı bu defa rob veriyor.
  
  sanırım bir nevi yellow album diyebileceğimiz 72 seasons rob'un ve bass gitarın albümü olacak. sanki ...and justice for all'da jason newsted'in bass gitarının sesini dibine kadar kıstıkları için yıllarca eleştirilere ve şehir efsanelerine konu olduktan (en sonunda da grup içinde yeteri kadar değer görmediğine kanaat getiren newsted tarafından terkedildikten) sonra bu albümde grubun bass gitar şovu ve neredeyse jason'a nispet yapar gibi bir hali var. basslar gümbürdüyor valla bütün şarkılarda.
  
  nedir ne değildir, 14 nisan'ı bekleyip göreceğiz artık.