amerika birleşik devletleri

• bana ruhumu seytana satmisim gibi hissettiren ulke.
  
  cunku burada herhangi bir kultur yok.^** mevcut kapitalizmin en vahsi sinirlarina kadar yasandigi bu ulkede bireyler bir toplum olusturamadan yasayan tekler halinde bulunuyorlar. insanlari bilincaltlarinda birbirine baglayan bir sey yok. turkiye'de dogup buyuyenlerin belki farkinda olmadigi (bkz: ol mahiler ki derya icredir deryayi bilmezler) ancak vatandan ayrilinca hissettikleri bu toplumsal bilincalti bireylerin toplum icinde anlam kazanmasini ve toplum icinde iletisimlerini saglayarak o kadar onemli bir vazifeyi yerine getiriyormus ki...
  
  amerika'ya ilk geldigimde ben de amerikan kulturunu anlamak, ona adapte olmak gayesine sahiptim. 3 sene sonunda hasil oldugum sonuc sudur ki boyle bir kultur yok dostlar. insanlarin yasamlarini bicimlendiren bir kultur yok amerika'da. turkiye'de bizim cokca sikayetci oldugumuz ve belki de fazla kati olan sosyal normlar burada hic bulunmuyor. bu kultursuzluk, bireylerin toplum icinde anlam kazanmasini ve birbirleriyle iletisim kurmalarini engelliyor. gidip okul taramalari bundan. okul taramayanlari da bir insanla nasil iletisim kuracagini bilemeyen, yuzeysel ve sahte iletisimlerin arkasina siginan tipler olup cikiyor.
  
  ozellikle beyaz amerikalilar yetisirken aileden herhangi bir kultur^* alamiyorlar. bu anlamda siyahlar, asyalilar, latinler daha sansli. kendi communitylerini olusturarak bu toplumsuzluga bir nebze karsi koyabiliyorlar.
  
  bir amerikali bir baskasiyla iletisim kuracagi zaman ruh durumundan bagimsiz olarak 32 disiyle gulumser, sahte bir mutlulukla basmakalip cumlelerini kurar. bu durum uzadiginda konusma hemen awkward bir noktaya dogru meyillenir. cunku bir insanla iletisim tamamen transactionaldir. asla samimi olamazlar ve bir baska insani umursamanin ne demek oldugunu bilemezler.
  
  basmakalip small talk ifadeleri tukendigi zaman yavas yavas freak out olmaya basladiklarini gozlemlersiniz. bu aslinda incelemesi cok eglenceli bir sosyal mefhumdur. ofiste yeni tanistiginiz bir amerikali veya asansorde karsilastiginiz komsunuz basmakalip cumlelerini tukettiginde yavas yavas freak out olduklarini hissedersiniz. basit bir sessizlik onlar icin cekilmezdir ve sahte bir yorumla veya yapay bir gulumseme ile doldurulmadikca katlanilmazdir. bu durumu herhangi bir minority ile yasamaniz daha dusuktur. mesela dominik cumhuriyetinden gocme komsumla daha yeni tasindigimda koridorda muhabbet edip arkadaslik iliskisi kurabilmistim. ama bunu hicbir beyaz komsumla yasamadim.
  
  bu noktada amerika'da can simidi olanlar gocmenler, amerika'da dogup buyuse bile gocmen aileden gelenler ve biraz da minority kitleler oluyor. bu insanlar yukarida bahsettigim toplum olma bilincaltina sahipler, az ya da cok. velhasil amerika gocmenlere sadece ekonomik olarak degil ayni zamanda kulturel olarak da muhtac. yoksa bir tarafta wokelar, political correctness savunuculari diger tarafta da sesini kalinlastirip konusmaya calisan alt-right ergen irileri arasinda salinir gider insanlar.
  
  burada kendimi ait hissedebilecegim bir community bulma umudunu kaybetmek uzereyim. daha uzun suredir yasayan turklerin yorumlarini da merak ediyorum. kafayi gomup corporate carklari arasinda banka hesabinda yukselen rakamlar veya sahip oldugu mulkler, arabalar disinda biraz daha manevi tatminler yasayabilenler olup olmadigini merak ediyorum.
  
  son olarak sozlukte amerikada hic yasamamis veya en fazla turist vizesi veya wat ile tanimis amerikan muhiplerinin ya sev ya terket dedigini duyar gibiyim. iste ruhumu seytana satmis gibi hissettiren durum tam olarak budur arkadaslar. hem dunyanin hicbir yerinde kazanamayacagim parayi ozgur bir ortam icinde bana sunuyorlar, hem de gidip mutlu yasayabilecegimiz bir vatanimiz kalmadi. ehveni ser sagladigi icin biz de seytanla bu indentured servant anlasmasini yapmak durumunda birakildik, heyhat.