aşk-ı memnu

• son turumda arsen sultana odaklandım.
  ben her izleyişimde karakterlerden birine odaklanıp onun gözünden ve onu eleştirerek seyrediyorum diziyi.
  
  şimdi bu hanımefendi, çalışkan, vefalı halamız herkese karşı çok iyi de, nihat'a ne çok haksızlık ediyor yahu dizi boyunca.
  
  sürekli bir mesafeli duruş sergilemeler, bir laf sokmalar… bir aileden görmeme halleri.
  
  yaw bu adamcağız sizin şirketiniz için gece gündüz eşşşek gibi çalışıyor, yancı gibi muamele görüyor, karısının hatırına sizin rutubetli yalınıza, onca hakarete göz yumup yine de hepinizi adam yerine de koyuyor. görüşmeyi kesmiyor.
  
  dürüstlüğü ve çalışkanlığıyla sizin pisliklerinize rağmen, gayet de saygılı tüm dizi boyunca.
  üstüne sizden sadaka alıyormuş gibi bir muamele bir şey.
  
  bir de üstüne 'behlül bizim oğlumuz' deyip yan gelip yatan tüm mirasa ortak etmeye hazır olduğunuz behlül'ü masum sanıp nihat'ın çalışkanlığıyla gurur duyacağına 'kontrol altında tutulması gereken bir güç' gözüyle bakarsan en yakınından darbe yersin işte böyle..
  
  o egosonun çok bilmiş duruşlarının ne kadar boş olduğunu anlamış mıdır acaba sonunda arsen hala.
  
  hepimize büyük ders aslında. sen işinde gücünde emektar çalışanına (hem de aileden biri olmasına rağmen) böyle davranıp sonra en yakınından, ailen sandığından sırtından bıçaklanırsın işte. böyle tuhaf bir yer hayat.
  allah dostun aptalını değil de, düşmanın akıllısını versin.