don't look now

• insanı şahane bir atmosfere sokarak, görsel imgelem turuna çıkaran bir fayton gibiymiş bu film. çok rahatlıkla, (oturduğum yerde kaykılıp burnumu karıştırarak) diyebilirim ki bu film olmadan kieslowskinin dekalogu, red'i de, şalalalamayan'ın 6. his isimli eseri de bir çok önemli numarasından mahrum kalırdı.
  
  nelerden mahrum kalırdı?
  dekalog'un bilhassa birinci bölümü oğul/baba/boğulma benzeşmesinden, hadiseyi öğrenme anındaki yaşanana görsel sembolizmden mahrum kalırdı. red filmde kullandığı kırmızı hakimiyetli duygu aktarımından (ki bu bağlamda beyaz, mavi de) ve başı kıçı birbirini tamamlayan fotoğraf hilesinden belki de haberdar olmaz, yüreğimizin telini titretemezdi.
  
  6. his ise kırmızı ile ilişkilendirdiği ölü ve hayalete ilişkin göndermelerden, film sonunda her türlü alavere dalavereyi bir çırpıda bağlama lüksünden belki de habersiz bollywoodda pazar arardı.
  
  hikayeyi anlatacak, mutlu bir çift vardır, bir gün çocukları suya düşer boğulur, çift hayattan tiksinir ve fakat onlara yol yordam gösterecek bir papaz vardır, olaylar gelişir, diyecek değilim. filmde hikayenin akışının, enteresanlığının en önemli yeri tuttuğuna inanmıyorum. film görsel anlamda bir çok mevzuyu ıcığına cıcığına girip aktarmadan anlatmayı bilmiş, diyaloğu sessiz ve derinden bıraktığı için kendi belirlediği kurallar dahilinda başarılı olmuştur. mükemmel kurgusu, dönemine göre cesur tabir edilen trapezle sevişme sahneleri (ki artık insanların elektrikli testere üstünde sevişmeden cesur sahnede rol alamadığı bir dönemde yaşıyoruz) ile göz dolduran, akıllara kazınan bir film dont look now. oysa ki ismine baksan romantik komedi sanırsın, duygusal kakafoni sanırsın o derece.
  
  donald sutherland ve adını bilmediğim diğer karı rollerinde devleşmemişler, öyle bildiğin insna gibi çıkmışlar oynamışlar rollerini. asıl devleşen, mastadon olanlar yönetmen ile kurgudan sorumlu insna olmuş.
  
  ama bak isimlerini bile hatırlamıyoruz. demek ki neymiş? öyle bir iki film ile insana yaranmak kolay değilmiş