başkaları için yaşamak

• bu aralar aklımı meşgul eden konudur.
  
  ait olma, sevilme, saygı görme ihtiyaçlarına sahipsek bunun için bağlanıp bağ kuruyoruzdur. bu ihtiyaçları karşılamak için bağlanıp bağ kuruyorsak kendimiz için yaşıyoruzdur. başkaları için yaşamasak da hayatın başkaları için biçimlendirildiği aşikar. kural tanımazlık değil bahsetmek istediğim. hangimiz istediğimizi yüzde yüz yapabilyoruz... en basiti gömlek şeklimiz bile, giydiğimiz pantolononun kumaş biçimi bile başkalarının koyduğu normlara göre. o halde başkalarının istediği şekilde ya da başkaları için yaşıyoruzdur.
  
  eş, arkadaş edinmeyip; kedi, çocuk edinmeyip; dağda kırda yaşanılabileceği de düşünülebilir. yalnızca kendimiz için... ruh, beden ve vicdanımız ile... öteki ve başkalarının yükünü taşımaksızın... belki o zaman başkaları için yaşamayı bırakırız da kendimiz için yaşarız.