2 entry daha
  • iletişim ve toplum psikolojisinde (örn: pazarlama, politika, sağlık konularında) zayıflatılmış argümanlarla hazırlanan birey veya toplumun, daha önceden hazırlandıkları sorunla karşılaşınca daha güçlü ve etkin yanıt vermeleri üzerine kurulu teorem. babası william j. mcguire olup ilk kez 1961'de temelleri atılmıştır.

    burada deney yapanın argümanı, amacına ters olmalı gibime geliyor. bir deneyi planlayalım;

    amaç:insanları süt içmenin sabah kahvaltılarında kötü olduğuna ikna etmek

    materyal metod: zayıf verilerle sütün sabah iyi olduğu söylenecek (bkz: aşı), sütün iyi olduğuna dair zamanla tekrarlayan kabulu zor, ayağı yere basmayan veriler verilmeye devam edilecek (bkz: rapel)

    beklenen sonuç: deneklerin, sütün sabah alınmasının kötü olduğuna inananlar grubu, kendi düşünceleri karşısında sunulan tatmin edici olmayan açıklamalarla, bir başka deyişle hep kendi argümanları kazandığından ve akla yatkın geldiğinden, sütün kötü olduğu fikrine zamanla daha çok inanacak, bu düşünceleri kemikleşecek ve aksi yönde ikna edilmeleri imkansızlaşacak. deney başında süt sabah kötüdür ama belki bazen içilebilir diyen ekibin yerini, sabah süt içeceğime ölürüm diyen ve bunu gözleri kapalı yüzlerce veriyle destekleyebilen, düşünce fanatiği bir grup alacak.

    (bkz: psikolojik savaş)
3 entry daha
hesabın var mı? giriş yap