datça

• datcayi ozlemek mumkun mudur bilmiyorum ama bazi geceler shailde uzanip kusan insanlari onsevisme halinde ciftleri izlerken dunyanin ne kadar buyuk oldugunu farketmis yakinimda birine heyecanla soylemistim
  "ne diyosun ya?" diyecegine "ben de ayni seyi dusunuyorum" demisti.
  sasirip kalmistik.
  simdi arada onbinlerce kilometre mesafe varken, o gun ne kadar hakli oldugumuzu hatirliyorum icim bi tuhaf oluyor.
  guzel yer degildi datca, cok sakindi, cok tintindi, ama ben vardim icinde sanirim o yuzden unutulmadi gitti.