l'armee des ombres

• ikinci dünya savaşı dönemini anlatırken bilindik savaş temasından bu kadar uzak bir çizgide kalabilmesi ve fransız direnişini anlatırken "direniş" mesajı vermeye yeltenmemesi, alman düşmanlığı yapmayı tercih etmemesi ile alabildiğine farklı, izlerken mest olunmalık bir film.
  
  yönetmen jean-pierre melville'in ve yazar joseph kessel'in aynı dönemlerde birer direniş üyesi olması filmin daha doğal ve karakterlerin en olması gerektiği şekliyle kişilikleri ön plana çıkacak şekilde gerçekçi sunumunda payı büyük gibi gözüküyor. film bize direnişi, sonrasını, çözümü veya sonucu anlatmıyor. direnişle yaşayan onunla var olan insanları anlatıyor. alışık olduğumuz şekliyle silah, mermi, kan, kovalamaca, kaçış, vurdu kırdı, işkence eziyet, aleni şiddet yok. bunun yerine direnişin esas ham maddesi "insan" var. yönetmen elindeki bu tek parametreyi o kadar iyi kullanmış ki mest olduk, hayran kaldık izlerken.