jeff buckley

• "müzik her zaman vardı. arkadaşım oldu, müttefiğim, öğretmenim, işkencecim... onun orada olmadığı bir anım yok. ve şarkı söylemek beni ele geçirdi. 16-19 yaşları arasında şarkı söylemeyi bıraktığım bir dönem var ama bunu bilinçli olarak yaptım. belki bir cezalandırma, belki de tedavi olarak."
  
  "sözler buradan gelir" der buckley elini göğsüne koyarak. "anılardan, rüyalardan, tanıdığım insanlardan... her zaman hayatı yazar, onu yansıtırım. hepsini içime çekmek istiyorum."
  
  "müzik ise yürekten ve dışarıdan gelir. yürek, hayatın büyük gizemidir, hepimiz ona sahibiz. dış etmenler ise çok daha basit: the beatles, led zeppelin, the smiths -dostum, onların onuru için savaşırdım. morrissey'in sözleri ve johnny'nin müziği- edith piaf, my bloody valentine, james brown, lush..."
  
  "anlatmak istediklerimin, iletişim kurabileceğim bir dili yok. anlatmak istediklerim açıkça duygusal şeyler. ve onların verdiği düşünsel ve duygusal hediyeler - anlayış. ama müziğimle dünyaya vermek istediğim büyük bir mesajım yok. müzik insanlara insan olmakla ilgili bilmek istedikleri her şeyi anlatabilir. bu, benim istihbaratım değil, bana ait değil. ben icat etmedim. ben sadece keşfettim."
  
  "hiç kimseye şundan başka bir tavsiyem yok: herhangi bir zaman nerede olduğunuzu, burasının ne kadar güzel olduğunu ve içinde kendi şiirini barındırdığını bilecek kadar ayık olun. nefret ettiğiniz yerlerde bile."
  
  ***
  
  buckley gençliğinden beri, üzerinde çalıştığı kayıtların kasetlerini annesine gönderirdi. bu, onun her zaman tuttuğu sözüydü. ölümünden sonra gelen hayran mektuplarında insanlar jeff ile nasıl yolda karşılaştıklarını, jeff'in onlara bira ısmarlayıp nasıl birlikte takıldığını anlatıyordu. annesi aylarca geceleri uyumadan bu mektupları okuyup ağlamıştı.
  
  sonra bir gün annesi, jeff'in kırmızı telefonunu onun yakın arkadaşı chris cornell'e verdi. cornell, 6 aralık 2011 kalamazoo state theatre ve 8 nisan 2011 klein auditorium konserleri sırasında bu telefonu sahnede yanında bulundurdu.
  
  cornell seyircilere, telefonun jeff öldükten sonra kendisine jeff'in annesi tarafından verildiğini, jeff'in bu telefonu tanrıyı aramak için kullandığını ve kendisinin de kimi zaman jeff'i aramak için kullandığını söyledi.
  
  ben orada olsaydım, konser boyunca başka hiçbir şey düşünemez, gözümü dikip o telefonun çalmasını beklerdim.