efsanevi cimrilik hikayeleri

• sadece beyoglu'da 40 a yakin gayrimenkulu olan musterimizin, telefonla konusmasi gerektiginde bize çağrı yapmasi.
  
  ayni konumda bir digerinin kendisinin de buralardan alisveris yaptigini soyleyip, mutemadiyen ucuz magaza, otel, market onerilerinde bulunmasi.
  
  yine emlak zengini bir musterimizin, bina restorasyonu esnasinda kendi uzerine vazife olmadigi halde (fiyatlandirmalar yapilip, kabulunden sonra) dogramaciyla, marangozla vs pazarlik yapmaya kalkmasi.
  
  yine ayni konumda bir digerine, iş gorusmesi sonrasinda ismarlanan onlarca yemege ragmen bir kez dahi " bu kez ben odeyeyim" psikolojisine girmemesi.
  
  yoksul insanin pintiligini anlayabiliyorum ve asla yadirgamiyorum fakat özel jeti olan adamlar yapinca tiksiniyorsun bildigin.
  
  zerre saygısı kalmiyor insanin.
  genelde de yapayalniz ölüp gidiyorlar hakettikleri gibi.