valerios leonidis

• atlanta'da altın madalyayı naim'e gerçekten kıl payı kaybetmiştir. performansının hakkını da seremoni öncesi naim'e " sen en iyisin" diyince "hayır leonidis, ikimizde en iyiyiz" cevabıyla almıştır. eminim yunan halkı için değildir ama leonidis için aldığı bu cevap büyük onurdur ve bir nevi kariyer zirvesidir.
  bu iki büyük şampiyonun birbirleri ile ilgili söylediklerine bakıldığında ilk giden leonidis olsaydı naim'in de o cenazede bulunacağına emin olabilirsiniz. isteyenler olympic channelda yayınlanmış 23 dakikalık epik belgesele bakabilirler.
  
  the historic battle for atlanta weightlifting gold | olympic history
  
  ekleme editi :
  
  leonidis'in cenazeye gelişi sosyal medyada, kısmen sözlükte ve tabiiki ana akım medyada çok büyük adammış bükemediği bileği öpmüş şeklinde algılanıyor. bence sadece kısmen doğru bir okuma bu. olayı bu şekilde algılamak naim'in ağırlığını anlayamamak, büyüklüğünü idrak edememektir.
  
  naim süleymanoğlu'nu bir olimpiyat efsanesi, büyük şampiyon vs olarak düşünmeyin. naim en kuvvetli olduğu dönemde mitolojik bir yaratıktı, aklın almadığı mantığın yetmediği performanslar sergileyerek hüküm sürüyordu. o yüzden meşhur lakabı cep herkülü üzerine tam oturmuştur. öyle bileğini bükmek falan gibi bir şey zaten söz konusu değildir, düşünülemez. leonidis, yunan olmasınında büyük ve güzel tesadüfüyle, tanrılara meydan okuyan bir ölümlü gibi naim'in karşısına dikilmiştir. kazanması imkansızdır, ama inançlıdır azimlidir cesaretlidir. ilgili belgeselde kaldırışlardan birinin tam öncesindeki sessizlikte kardeşinin naim'i motive etmek için söylediği bir cümle duyulur: "herşeyini ver!" leonidis bir ölümlü olarak bunu başarmıştır. naim'i herşeyini vermeye zorlamıştır. sadece bu bile leonidis'ten başka kimsenin başaramadığı birşeydir. velhasıl kazanamaz ama hikayenin sonunda da bu meziyetleri yüzünden övülür ve ödüllendirilir. böyleyken böyle.