neo realismo

• akımın visconti nin ossessione filmi ile başladığı ileri sürülür. ikinci dünya savaşından ve de faşist rejimden çıkmış bir ülkenin boşalımı niteliğindedir.
  mussolini döneminde sinema politik bir araç olarak görülmüş ve bizzat mussolini ve görevlendirdiği oğlu tarafından propoganda filmlerine yönelinmiştir. öyle ki potemkin zırhlısı , iradenin zaferi örnekleri gibi italyan bir film yaptırmak adına mussolini sinema tarihin en büyük bütçeli filmi olan scipone africano yu carmino gallone'eye çektirmiştir. film sınırları aşıp abuk bir film olup kara murat ı, malkoçoğlu nu geçse de mussolini yatırım yapmaya devam etmiştir. ve böylece sinema sektörü denetim ve dönemin baskısı altında film çekmeden de olsa gelişmiştir.
  
  işte böyle bir dönemin ardından rudolf arnheim, andre bazin, siegfried kracauer gibi isimlerin farklı ama yol gösterici fikirleriyle sinemanın gerçeğe ve varolana yönelmesi veya aslolanın simgelenmesi fikrindeki bu akım ortaya çıktı.
  
  ortaya çıkışında ise belgeselciler ve calligrafismo etkili olmuştur.
  
  okuduğum ve gördüğüm kadarıyla en iyi örneği ladri di biciclette dir.
  
  en önemli isimleri de rosselini , de sica , fellini , visconti , blasetti dir