geceye bir şiir bırak

• ilk yarı bitti
  hayat bir
  ben sıfır
  
  ağladım
  sızladım
  yakındım
  
  düştüm
  canım yandı
  kırıldım
  
  ama eğilmedim
  vazgeçmedim
  ve tekrar ayağa kalktım
  
  ders aldım
  ders verdim
  ders oldum
  
  birdim
  tektim
  yok oldum
  
  yokluktan
  yeni bir ben olarak
  geri doğdum
  
  hayatla yoğruldum
  yandım, kavruldum
  kıvam buldum
  
  arındım
  ayıklandım
  gerçeğe yaklaştım
  
  gündüz oldum, gece oldum
  soru oldum, cevap oldum
  sevap oldum, günah oldum
  
  ama her zaman
  sadece
  insan oldum
  
  şaşmadım, şaşırmadım, şaşırtmadım
  açık, net ve mert oldum
  ağlayana destek oldum
  
  hata yaptım, gocunmadım
  bedel ödemekten sakınmadım
  ilk oldum, son oldum, sonsuz oldum
  
  charango/z.b.
• yatak gıcırtısı saat sesiyle armoni olmuş.
  
  kirli otel çarşafını sarık yapmış başkan,
  
  karısının ütülediğiyle metresine giden gavat,
  
  bir fahişenin göz kalemiyle imzalamış damat,
  
  terfi yazısını bir tanışının...
  
  köprü altında solmuş bira şişeleri şahit.
  
  kirli ve çatlak camdan bakan yaşlı adam
  
  bilir bunu
  
  denizi yaran ile çocuğu boğan cedelleşirken
  
  elleşir kadınlarla sarayda inkar eden hanedan
  
  ben yaşarken hep yağmur yağar soğuk soğuk ıslatır
  
  çünkü herşeyi düzeltmeye çalışırken ıslandım.
  
  demir ile duvar ın arsında kalanlar neden korkar
  
  çünkü dirilerin ölüleri kıskandığı mevsim geldi.
  
  bir gecenin sabahı olmayacaktı.
  
  bu gün nerde kaldı?
  
  o gün, kavgada herkezi geren kadın çığlığı gibi gelecek
  
  insan kanıyla para basan sistemi sur ıslığı gibi delecek
  
  soğuk ve sağır hapsine duvarları bile duyacak
  
  iyilikleri kabul etmeyen kötülükleri de reddeden olacak
  
  çünkü en büyük muskamdı cesaret ve helal süt
  
  çekirge cesedini taşıyan karıncalar gibi
  
  paslı bir bıçak keser buruşuk kolunu ihtiyarın
  
  ıslak bir halıya çorapla basar kış günü
  
  naylon ayakkabı giyen çocuklar
  
  bilir bunu
  
  geviş getiren çingen atları şahit..
• benim kalbim dumanlı odalarda büyüdü madam.
  yalan yok! yalan asla olmayacak
  çünkü aşkı üstünüze serpiştirip kaçan o yağmur
  bir gün sizi de ıslatacak
  bir gün sizde hüzünle bakacaksınız kalbinizin içine
  orada bir şarklıyı göreceksiniz
  biz şarklılar, yani aşıklar
  ve asla konuşamayacakları kızlara aşklananlar
  hep yenildik!
  farklı malubiyetlerden kuruldu bizim tarihimiz
  diyorum ki… vaktiniz varsa bu akşam
  bizim yüzümüz kızarır
  biz uzaktan sevmelerde birinciyiz
  genç kızlara başlarımızı çevirip bir bakamayız
  bir bakarsak usulca elimizden kayar
  ve parçalanır kristal gençliğimiz
  biz kristal gençleriz madam
  kolayca tuz buz oluruz
  -eve gitsem daha iyi
  iyide benim o darmadağın halimi bırakıp nereye,
  her gece saatlerce alıştırma yapıp da
  bir tek sevda sözcüğü fısıldayamamanın sıkıntısı
  aşksızlıktan solan bu cismi terk edip nereye gidiyorsun ?
  merdivenlerden peşinizden koşup da
  isminizi haykırmayı size bakarken derinde
  bir acıyla kıvrandığımı fark etmeden nereye he…
• ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
  günlerin dökümünü yap benim senden, senin benden habersiz alıp verdiklerini kim bilebilir ikimizden başka?
  sözcüklerin ve sessizliklerin yeri iyi ayarlanmış
  bir ilişkiyi, duyguların birliğini, bir aşkı beraberlik haline getiren
  kendiliğindenliği
  yani günlerimiz aydınlıkken kaçırdığımız her şeyi
  bir düşün emek ve aşkla güzelleştirilmiş bir dünya
  şimdi ağır ağır batıyor ve yokluğa karışıyor orada ölmüş saadeti karşılaştır yaşayan mutsuzlukla
  bunlar da bir işe yaramadıysa
  demek yangında kurtarılacak hiçbir şey kalmamış aramızda
  
  murathan mungan
• "benimle kalmak istediğine
  ama bunu yapamadığına inanıyorum,
  seni asla suçlamayacağım" -
  evet, aşk
  anlaşılmaz ve güç,
  yıllarca renk vermezken
  "unutma" diyeceğiz birbirimize,
  ta ki birimiz ölene kadar-
  işte böyle son bulur güller,
  yaprak yaprak…
• “nefesini yüzümde tutuyorum,
  gülüşünü aklımda.
  morarmış yüzlerini
  ısıttım kaç gece, ısıtıyorum;
  içimdesin, büyütüyorum seni.
  
  seni yepyeni bir dünya yapıyorum kendime,
  tam kralca yaşanacak.
  ...”
  
  abdurrahman cahit zarifoğlu
• dünyanın en uzun hüznü yağıyor,
  yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne.
  kar yağıyor ve sen gidiyorsun,
  ağlar gibi yürüyerek gidiyorsun,
  belki bulmağa gidiyorsun kaybettiğimizi
  o insan ve tabiat çağını.dön bana ve dinle!
  kuşlar uçuşuyor içimde.loş bir keman solosu gibi
  kuşların uçuştuğunu içimde,
  dön bana ve dinle.karanlık denizlerin dibinde,
  birtakım incilerin olduğunu
  birtakım incilere ve hatıralara
  neden bağlı olduğumuzu unutma.duy beni ve dinle!
  denizler boğuşuyor içimde.unutma diyorum ama sen anla,
  anlat bizim de yaşamak istediğimizi onlara...
  
  erdem bayazıt
• "kıyımızdan bizi seyretmeyi göze alanın
  başını bulandırdık uçurummuşuz gibi.."
  
  ismet özel
• melâli anlamayan nesle âşinâ değiliz.
  sana yalnız bir ince tâze kadın
  sana yalnızca eski bir budala
  diyen bugünkü beşer,
  bu sefîl iştihâ, bu kirli nazar,
  bulamaz sende, bende bir ma'nâ
  
  —ahmet haşim büyük adam.
• kahvaltını hazırlarken başkalarını da düşün
  güvercinlerin yemini dahi unutma
  kendi savaşının içindeyken bile
  başkalarını düşün
  selamet isteyenleri unutma
  su faturanı öderken rahatça,
  başkalarını da düşün
  buluttan su emenleri unutma.
  evine döndüğünde birden
  evinde başkalarını düşün mesela
  çadırda yaşayan insanları unutma.
  uzanıp gecenin üstüne yıldızları sayarken
  başkalarını da düşün
  yatacak yeri olmayanları unutma.
  sloganlar savururken özgürlüğün için,
  başkalarını da düşün.
  söz hakkı olmayanları unutma
  ve sen başkalarını düşünürken uzaktan uzağa
  dön kendine, kendini düşün.
  ve de ki;
  karanlıkta bir mum olabilseydim keşke.
  
  • mahmud derviş | başkalarını da düşün