geceye bir şiir bırak

• saraylar saltanatlar çöker
  kan susar birgün zulüm biter.
  menekşeler de açılır üstümüzde,
  leylaklar da güler.
  bugünlerden geriye,
  bir yarına gidenler kalır,
  bir de yarınlar için direnenler...
  
  şiirler doğacak kıvamda yine
  duygular yeniden yağacak kıvamda.
  ve yürek,
  imgelerin en ulaşılmaz doruğunda.
  ey herşey bitti diyenler
  korkunun sofrasında yılgınlık yiyenler.
  ne kırlarda direnen çiçekler
  ne kentlerde devleşen öfkeler
  henüz elveda demediler.
  bitmedi daha sürüyor o kavga ve sürecek
  yeryüzü aşkın yüzü oluncaya dek!
• sevdiğim insanlara
  kızabilirdim,
  eğer sevmek bana
  mahzun durmayı
  öğretmeseydi.
  
  orhan veli
• ne hasta bekler sabahı,
  ne taze ölüyü mezar.
  ne de şeytan, bir günahı,
  seni beklediğim kadar.
  
  geçti istemem gelmeni,
  yokluğunda buldum seni;
  bırak vehmimde gölgeni
  gelme, artık neye yarar?
  (bkz: necip fazıl kısakürek)
• " ey artık ölmüş olan at! -dediler-
  en güzeli oydu işte, yüzünün
  savaşla ilişkisi.
  boydanboya bir karşıkoyma, denge
  ve istekli bir azalma. onu bilirdik.
  o ağaç senin kanınla beslenirdi,
  hepimizi besleyen.
  bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız
  senin karşında,
  alışverişin, alfabenin,
  iplik döküntülerinin ve
  her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği..."
  turgut uyar/ terziler geldi
• defalarca aynı yeri bıçakladın,ne tuhaf hala kalbim yerinde
  aynı yerden acıyabiliyor
  değersizlik uyuşmayan bir yara
  yoksunluk,yoksulluk
  denize bakmak gibi sözlerin, kış gününde
  güzel ama, sahip olunamaz
  içine girince saran bir girdap gibi
  aklımda manzaralar
  sahip olduğum bir fotoğraf
  oyalanıp dururum,bir gün içinde olma dileğiyle
  bir gün günsüzlük kavramını yaşarım diye
  ihtimaller yetmez oldu seninleyken sensizliğe
  sen yokken düşlemek daha iyidir belki, beni sevdiğini
  sen varken sahip olduğum tek şey elimde bir fotoğraf
• "daha bir müddet eminim ki hayatın yükünü;
  dizlerim titreyerek çekmeye mahkumum ben.
  çöz de artık yükümün kördüğüm olmuş bağını,
  bana çok görme, ilâhi, bir avuç toprağını..."^*
• öyle bir yazdı ki
  sanki gökyüzünde oturuyorduk
  seni öpmek gökyüzünü öpmek gibi
  mavi bir şeydi
  gençlik öyle bir yazdır ki
  ne yurt ne ev ne oda
  yalnızca gökyüzü
  yeter insana
  biz seninle gökyüzünde
  çok oturduk
  gençliğimiz
  çok mavi geçti… çok!”
• gittikçe yalnızlaşıyorum bir sen varsın
  karşılığı olmayan sorular düşüyor aklıma
  ve kuşların intihar tasarısından söz ediliyor kentte
  soğuyan ellerinde kalıyorum bir kırlangıç gibi
  ellerin bir mecnun yurdu, upuzun bir sessizlik
  birlikte okuduğumuz kitaplar kadar sımsıcak
  
  biz bu kitapları ne zaman okuduk ve niçin
  her satırını çizip notlar düştük kıyılarına
  dünya upuzun bir çöl sanki, bir buzul kütlesi
  karşılık bulamıyorsun aklıma düşen sorulara
  ve düşüp duruyor kırlangıçlar, üşüyorum
  bir yolcu hüznüyle geçip gidiyor ömrümüz
  
  sesine bir esmerlik düşüyor parçalanıyor yüzün
  kayıp gidiyor parmaklarımın arasından
  bir aşkı anlatmak için seçtiğim sözcükler
  hep yanlış numaralar düşüyor telefonlarda
  kaçırıyor korku bakışlarını eski tanıdıklar
  bir sen varsın kurtulursam bu aşkla kurtulurum
  
  gülüşü süt mavisi insanlar vardı/ nerede şimdi
  çoğunun adını unuttum çoğunun kimliğinde kazınmış adresler
  nevin canına kıydı geçen gün, şiir gibi bir kızdı bilirsin
  öner enfaktüs geçirmiş içerde, kesik kesik öksürürdü eskiden
  ayşe ise acemi bir sokak yosması artık
  üşüyorum, ama sen anılarla sarma beni ve anlat yanlızlığımızı
  
  (bkz: ahmet telli) (bkz: kuş ölümleri)
• sarhoşum
  
  gece yıldızlarla süslenirken,
  ruhumda kaybolan bir melodi çalar.
  içimde bir şehvet, bir sarhoşluk,
  düşlerde kaybolan bir hikaye başlar.
  
  kadehlerin dansı, içimin alevi,
  dudaklardan dökülen sözcüklerle dans eder.
  bir hüzün, bir coşku, bir özlem,
  sarhoş gibi dolaşır ruhumun derinliklerinde.
  
  gözlerdeki parıltı, umut ışığı,
  kalplerdeki özlem, dudaklarda bir nefes.
  hayatın kadehine tutuluruz,
  sarhoş oluruz yaşama sevinciyle.
  
  sessizlik derinleşir, zaman durur,
  bir anı, bir hissiyatı yakalarım.
  kelimeler aşka sarhoş olur,
  dizelerde bir coşku, bir aşk hikayesi yazılır.
  
  sarhoşluğun hazzıyla kaybolurum,
  duyguların sınırlarında özgürce dolaşırım.
  bir şiir gibi akar, kelimelerin çağlayanı,
  sarhoşlukla sarhoşlukla içimde bir aşk alevlenir.
  -u
• uçurumun kenarındayım hızır
  ulu dilber kalesinin burcunda
  muhteşem belaya nazır
  topuklarım boşluğun avcunda
  derin yar adımı çağırır
  kaldım parmaklarımın ucunda
  bir gamzelik rüzgâr yetecek
  ha itti beni, ha itecek
  …
  (bkz: gülce şiiri)