kalp kırmak

• yapması kolay, telafisi zor bazen de imkansız olan eylemdir. moda'da takılan şarapçı ahmet abi ( kendi çapında bir ünlüdür kendisi) der ki ;
  
  "kalp kırmak bir anlık sinirle simidine musallat olan güvercin'in kanadını kırmaya benzer, kanadı kırdığın anda, onun bunu hakettiğini, yaptığın eylemin haklı olduğunu düşünürsün. kanadını kırdıktan sonra onu yere bırakıp, uçamadığını görünce yaptığından pişman olur, yaptığını telafi etme yolları ararsın. ama unutma ki sen bir insansın, onun kanadını iyileştirmek için yapman gerekenler çok teferruatlı olduğundan dolayı onu orada o şekilde bırakır, o mahalleden, o şehirden hatta o ülkeden uzaklaşır, onun kanadının ilahiyatın bir tecellisi olarak kendiliğinden iyileşmesini umut ve hayal edersin, ama içten içe bilirsin ki, o kalp ya durmuş ya da kırık kanadıyla şeytanlarından kurtulup göğe yükselmeye çalışmaktadır."
• dünya denilen şu misafirhanede her birimiz kendi bahçesinden mesul birer bahçıvanız aslında. alı-yeşili bir kenara bırakırsanız payımıza düşen aslında bir avuç toprak... boynu bükük sardunyanın küskünlüğüne üzülmeyi biliyorsak, neşeli domateslerin kızaran yanaklarından da sevinç duymak hakkımızdır. sahip olduğumuz bahçenin güllük gülistanlık ya da çorak ve verimsiz olmasından yalnızca biz sorumluyuz.
  
  başka insanların sabrederek, emek vererek yeşerttiği tüm güzellikleri sırf canımız öyle istedi diye talan edemeyiz. yaprağınız yeşermiyor, dallarınızda çiçekler açmıyorsa bunun tek sebebi sizsiniz. bir tomurcuğun gül olana kadar geçirdiği sürece tanıklık etmeyen, gül'ün kıymetini nereden bilsin!
  içinizde büyüyen çölün suçunu yalnızca kendinizde arayın...
  
  karşınızdaki insanın nelerle mücadele ettiğini, nasıl bir savaş verdiğini, sahip olduğu hikayeyi bilmeden hakkında atıp tutmak ne yakışıksız bir tavır. bu kişiler böyle davranarak eksik yanlarını tamlayamaz, gizlice kanayan sinsi yaralarını saramaz. aksine daha büyük fireler verirler. yaşadıkları hayata duydukları hınç ne yazık ki bazılarının gözünü kör ediyor. ama şunu bilsinler ki, güneş kadar sıcak kalbi olan pırıl pırıl insanları küstürdüğünüz zaman o kör gözler açılmayacak! hatta haberiniz olsun, o sorunlu ruhunuzu daha da büyük bir karanlık bekliyor. kuyu gibi, hücreden beter. ömür boyu süren mutsuzluk ve yalnızlık sizin hediyeniz. kötülüğün mükâfatı da bu!
  
  herkesin kendi bahçesine emek verdiği, kendi eksikliklerini başkasına yüklemediği bir dünya, hayal bile olsa çok güzel...
• ''bir gönlü mü kırdın, ağlamalısın. hele özür dilemesini bilmiyorsan senden dost olmaz, senden yâren olmaz. ya incittiğin, kırdığın gönlü allah seviyorsa, rasulallah seviyorsa? hatta arz-ü sema dahi seviyorsa! nerden bileceksin, bilmiyorsun. bilseydin ödün kopardı dokunmaktan…''
  
  mevlana'ya aitmis.
• karşı tarafın duyduğu sevgiye saygısızlık etmek.
• "bir kez gonul kirdin ise
  bu kildigin namaz namaz degil.
  yetmis iki millet dahi
  elin yuzun yumaz degil..."
  
  yunus emre
• pot kırarak kalp kıran insan, kalbi kırılandan daha çok üzülür...
• kalbi kırılanlar asla yapmazlar bunu, çünkü çok iyi bilirler kalp kırıklığının nasıl bir his olduğunu.
• 70 defa kâbe'yi yıkmak'tır.
  
  peygamber efendimiz; mübârek elleri ile kâbe'yi göstererek; "ey kâbe, sen allah'ın evisin. sen mübâreksin fakat bir müslüman, bir mü'minin kalbini kırsa 70 defa seni yıkmaktan daha büyük günaha girer" buyurmuştur.
  
  kalp, allahü teâlânın komşusudur. allahü teâlâya kalbin yakın olduğu kadar hiçbir şey yakın değildir. mü'min olsun, âsî olsun, hiçbir insanın kalbini incitmemelidir. çünkü, âsî olan komşuyu da korumak lâzımdır. sakınınız, sakınınız, kalp kırmaktan pek sakınınız! allahü teâlâyı en ziyâde inciten küfürden sonra, kalp kırmak gibi büyük günâh yoktur. çünkü, allahü teâlâya ulaşan şeylerin en yakın olanı kalbdir.
  
  kalp kırmak allahü teâlâyı incitmek demektir.
• ''tanrı'yı yedi kat gökler ve yedi kat yer almaz; ama insanın kalbi alır. onun için, aklını başına topla aleksi, hayırduam seninle olsun, dikkat et hiçbir zaman insan yüreğini yaralama!'' (nikos kazantzakis, zorba the greek)
• bir gün önce çok sevdiğini söyleyip, ertesi gün de "ben kimseyi sevemiyorum, özür dilerim" demek.