minimal öykü denemeleri

• yansımama bakmak ne kadar zor, kalabalığın olmadığı o sakin saatlerde bir metronun karanlığa bakan camında. insanlar boş koltukları dolduran nesneler sadece. haykırmak istiyorum, metronun camından bana bakan o siluete haykırmak istiyorum artık bakma bana diye. yanımda ki boş koltuklar bile acıtıyor canımı, kalabalıklarda kaybolmayı özlediğimi fark etmek daha da kötü hissettiriyor bana.
  
  kendimden nefret ettiğimi kabul ettiğim bir başka an, bir kaç dakikalık metro yolculuğum, dünyadan uzaklaşamadığım en zor dakikalarım. üç durak kaldı, üç durak daha kafamı kaldırdığım her an bana bakacak o nefret ettiğim insan. gürültünün içinde kendi düşüncelerimin sesini duymamak için elimden geleni yapıyorum, görmemek için kendimi kafamı sağa sola çeviriyorum sürekli. bir durak daha geçti, farklı tipler oluyor bu saatte metroda dikkatimi çekiyorlar, uzaklaşıyorum asıl derdimden ama biliyorum bir durak sonra inecekler.
  
  bir romantik komedi olsaydı eğer hayatım, tesadüfler silsilesi içinde insanlarla karşılaşır yalnızlığımın yerini bambaşka dertler alırdı diye düşünüyorum.
  
  kurtuluyorum işte benim için son durak ama aslında son durağı geçeli çok oldu belki de. metro durağının o bomboş duvarları, durdukça sıkan yürüdükçe bitmeyen o merdivenler, her şey çok sıkıcı geliyor. yeryüzü ise bambaşka bir problem benim için, gecenin karanlığında dolaşan tek tük insanlar ya bir yerlere gidiyor ya da bir yerlerden dönüyor. benim gözüme ise hep mutlu oldukları çarpıyor, mutsuz olanlar yok, bir tek ben öyleyim.
• bölüm - 2/7: kendimi tütüne vurdum.
  
  ...yirmi sekiz nokta dokuz buçuk asır sonrası dolmuş ciğerlerin balgamlı tabakaları arasında gezinirken, bir sevişmenin ortasında akla düşen ölüm gibi saf bir çıkış noktası arıyordu kendisine, duman.
  
  bu gece bir ilki yaşadım. midem bulandı aşırı tütünden. dudağımdaki uçuk patlamadıysa, bakire ciğerler ölmeye mahkûmdur. uykum da geldi. iyisi mi gideyim ben buralardan…
• gölge izleri
  
  dünya, insanların gölgeleriyle etkileşime geçebildiği bir gelecekte geçer. bilim adamları, insan gölgelerinin maddesel dünyayla bağlantısını keşfederler ve bu durumu kontrol etmeyi başarırlar.
  
  gölgeler artık sadece fiziksel bir yansıma değil, gerçek bir varlık haline gelir. insanlar, gölgeleriyle iletişim kurabilir, onları yönlendirebilir ve hatta gölgeleriyle birlikte seyahat edebilirler.
  
  ancak, gölgelerin gizemli bir yanı vardır. zamanla, bazı insanların gölgeleri gizemli bir şekilde kaybolmaya başlar. bu kaybolma, insanların varoluşlarına da etki eder ve zihinsel ve fiziksel olarak zayıflamalarına neden olur.
  
  bir grup genç, kaybolan gölgelerin sırrını çözmek için bir araya gelir. bu araştırma sırasında, gölgelerin aslında başka bir boyutta esir tutulduklarını keşfederler. bu boyut, gölgelerin enerjilerini emen ve insanları kontrol etmeye çalışan gizemli bir varlık tarafından yönetilmektedir.
  
  gençler, gölgelerini kurtarmak ve insanlığı bu tehlikeden korumak için tehlikeli bir yolculuğa çıkarlar.
  
  -
  son
  -