• konusu 13. yüzyıl endülüs'ünde geçen serdar özkan'ın yeni kitabı.
  • mevlana'nın ve sufiliğin elif şafak ve diğer bilumum yazarlar tarafından(ahmet ümit'in bab-ı esrar'ını tenzih ederim) fazlasıyla sömürüldüğünü düşünsem de, d&r da indirimde olunca "deneyelim bakalım, neymiş" diyerek aldığım bir kitap oldu. standart bekletme sürem(bir hafta) boyunca bekleyen kitabı yaklaşık bir saatte okudum. buraya kadar normal her şey.

    arkadaşım, tükürdüğümü yaladım ve "güzel" dedim. deyişimin de sebebi şudur, yaratana yakarışlar güzel olmuş. dilimizin döndüğünce edilebilecek dualar. hatta aklımın bir köşesinde cemiyetlerde okumayı bitirirken kullanabileceğim birkaç kısım yer etti. ha, elmas kısmını ve kızın bir anda uhrevi doygunluğa ulaşmasını pek anlayamadım, zaten o kısmı da beni pek etkilemedi. keşke kurguyu daha iyi yapsaymış dedim içimden.

    bir de, ben bu tarzı tanıyorum diye başladım kitaba, 2. sayfada beynimin odalarından bir ses buldu: semerkand. yerli amin maalouf umuz da olmuş da farkında değilmişiz dedim kitabı bitirirken.

    kitapta ne aradığınızı bilemem ama, dua ederken nasıl edeyim diye aklınıza soru takılıyorsa başucu kitabı olur derim. okunur, okutulur.
hesabın var mı? giriş yap