sagopa kajmer

• (bkz: sago şarkı sonuna ağlama payı bırak)
• ilk albümü çıktığında ankarada bir kırtasiyeciden temin etmiştim. sözleri, müziği, ritmi çok iyiydi. nasıl biri olduğunu bilmezdik. çünkü piyasada fotografı yoktu. sonra bir dergiye röportaj vermişti oradan görmüştük. türk rap'in dostoyevskisi gibi bir şeydi. pesimist melankolik sürekli bir intihar düşüncesi kokardı parçalarında.
  
  klipleri çıkmaya başladı. bi dönem geldi müzik piyasasının da en tepesine oturdu. sonra ne oldu bilmiyorum kendi kendinden çıktı ya da zaten kendisi değildi. müzikleri kalitesizleşmeye başladı. hızlı tüketilebilecek eserler çıkmaya başladı. (ben zaten bu dönemin başında sago'nun o ilk albumunu efsaneler listesine ekleyip silmiştim.)
  
  şimdi düşündüm de piyasaya öyle bir album sürüp hiç ortada görünmese ne teoriler atılırmış, ne efsane olurmuş. işte patates oldu.
  
  önemli sanatçıdır.
  
  edit: bir pesimistin gözyaşları ve romatizma albümleri. kısacası 2007'den sonra sago kayıp.