sözlük yazarlarının şiirleri

• ateş sönse de karşıki tepede
  umudun dumanı hala tütmekte
  akıp gider zaman avucumuzdan
  güzel günler zihnimizde bizimle.
  
  sona beraber kürek çekiyoruz
  dünyanın yarısı boş mu be âdem?
  yokuş yukarı kamyon itiyoruz
  derdimiz bir gün biter mi be âdem?
  
  bir güz ki daha berbat zemheriden
  hayal ters kelepçe derdest edilen
  merhamet bekleme asla zalimden
  geçip gideriz elbet bugünlerden.^*
  
  edit: adem ah dagi'nin uyarısıyla düzeltildi.
• kalbi, yarım kalmış bir kanaviçe
  desen desen içlenmiş kaderine
  bir gözyaşı dikmiş kefenine
  yüzlerce gül bitmiş ölüsüne.
  
  desen ki bitsin bu işkence
  bilirsin bakmaz berisine
  kaçar ki susmaz kuşlar
  döner bir meczup gülüşüne.
• daldın mı deryaya
  avının peşinde
  bir karabatak gibi
  bata çıka
  sırılsıklam
  kaldın mı hiç
  ellerin boş
  gönlün loş
  koş koş
  hep aynı
  döngüden
  geçtin mi?
  
  kandın mı yalana
  yolundan sapmış
  bir derviş gibi
  cana döne
  sırılsıklam
  yandın mı hiç
  ellerin kor
  gönlüne sor
  zor zor
  hakikat kervan
  bezmi alem
  titreşimdi.
  
  titre şimdi!
• özgürlük çanları şer oklarıyla susmuşken doğunun üstünde
  hayalleri tutsak, düşünceleri tutsak kadınlar korkuyla beklerler
  örselenmiş ruhları, yitip giden benleri özgürlüğü yakalamaya çalışır el sallayarak
  güneşin kızılına sığınır bedenleri
  güneşin kızılına sığınır
  güneşin kızılına
  güneş kızıl
  kızıl
  kız
  geleceği beklerken sessiz ve sözsüz nesiller geçmişe döndürüldüler
  kalpleri kelepçeli kadınlar dünyanın cehenneminde ya da öbür dünyanın cenettinde sevgiden uzak saygıyla boyun eğerler
  onların umutları ve yumrukları karanlıklar üzerinde sonsuza dek şavkacak
  karanfilin kokusunda ya da kızıllığında
  karanfilin kızıllığında
  karanfil kızıl
  kızıl
  kız
  haykırın özgürlüğün ve beraberliğin adını hep bir ağızdan
  haykırın doğa gibi yangınların alevine tutsakken
  haykırın doğa gibi yağmurların suyuna muhtaçken
  siz de yarınlar hiç olmayacakmış gibi, karanlıklar hiç aydınlanmayacakmış gibi
  haykırın doğa gibi
  haykırın doğa
  haykır doğa
  haykır
  hay
• en son bir karamsar anımda şunu yazdım:
  
  asık suratlarla kazındık işte
  sevdiklerimizin aklına bile,
  bir esef, hicran var her iç çekişte
  artık buna üzülmek de nafile
  
  albümlerde kalıp güldüğümüzde
  kimler izleyecek bu son filmi?
  fotoğraflarımız, öldüğümüzde
  gülmeye devam edecek değil mi...
  gülmeye devam edecek değil mi?
  
  03.06.2023
• kirli suda yıkanmanın inceliğini öğrendim
  usul usul
  içimdeki melankoli beni büyük su kütlelerine çekerken
  oysaki bedenimi kurutan benmişim
  belki de anlamak için daha çok erken.
  
  tanım: serbest stil dize
• insanoğlunun kalbini yansıtır dikiz aynası
  rubaileri andıran deniz musikisi
  aşkımızın son çarşambası
  iki kişiye dünyayı çok görmesin
  yaradan'ın sinirli baltası
  
  lise zamanlarında yazdığım şiirlerden biri. garipçi ve ikinci yeni tarzını karıştırmıştım.
• vur bana vurdur bana
  gelip geçeni durdur bana
  bir tarafım sensiz hep eksik
  yaşamayı yeniden sevdir bana
  
  döv beni dövdür beni
  “onu unut” diyenlere sövdür beni
  al eline kırbacı vur göğsümün üstüne
  sensizliğin çarmıhına gerdir beni
  
  kır beni kırdır beni
  en derinlerimden deldir beni
  bir ülkeden diğerine göçüp giden
  mültecilere inat güldür beni…