• genellikle ilk duyulduğunda küfür etkisi yaratan, kabullenilmek istenmeyen, ego yaralayıcı gerçeklerdir. layıkıyla sindirebilmek için ya uzun süren bir entelektüel çaba sarf etmek ya da bir şeyhin dergahına en az kırk yıl odun taşımak gerekir. ben de bir çoğunu kabullenmemekle beraber:

    insanın gerçekte bir hayvan oluşu; taksonomi'de animalia alemi, primata takımının bir üyesidir.
    insan türünün bir çok üyesinin zannettiği gibi evrende hiçbir ayrıcalıklı konumunun bulunmaması, sıradan ortalama bir yıldız çevresinde yine sıradan küçük bir kaya gezegen üzerinde parazit misali yaşayan bürümcük bir canlı olması dolayısı ile ona kocaman sorumluluklar yükleyen, onu önemseyerek yücelten, mühim görevler veren bir tanrının, ölümden sonra devam edecek bir yaşamın, cennetin ve cehennemin olmaması. peki tüm bu can sıkıcı gerçeklere rağmen, insan türü neyin peşinden koşuyor? kendini ayrıcalıklı görüşünün, bu hırsının, bu "tamahkarlıkla yeryüzünü kazıp durmasının" sebebi ne? diyecek olursanız, basit: kibir; bal porsuğu nasıl gözü pekliği ile bilinen bir canlı ise insan da kibri ile meşhur bir türdür.
  • artık çok geç olması
  • en zoru kendine ait bir gerçekle iç yüzleşmedir.
  • duydugunda insanin duburunun buzuldugu, moralinin bozuldugu ve hiddetle karsi cikmaya calistigi gerceklerdir. bir de hicbir dayanagi olmadan bu gercekligi savunmaya calisan guruhlar vardir ki icler acisi...
    onun icin anacim kabul edin bazen sittireeeet diyip gecin daha az acitir.
  • (bkz: kendinin sıradan biri olduğunu fark etmek)
  • uzun süredir şiddetle istediğinizin asla sizin olmayacağı gerçeği.
  • özgüvensiz, herşeyden aşırı derecede alınan, kendisiyle hiç dalga geçemeyen sadece acılarını kutsayan, ezik, kendine değer vermeyen bir toplum olduğunu kabul etmenin zor olduğu gerçeği.
  • unutulduğunu görmek.
  • ozlenmedigini bilmek..
    sen deli gibi ozlerken umrunda mı itin!
  • büyümek.
hesabın var mı? giriş yap