• 1841 - 1895 yılları arasında yaşamış fransız empresyonist ressamdir kendisi... bu akimin ve o zamanlarin nadir kadin ressamlarindandir... ayrica, edouard manet'nin kardeşi eugene manet'nin karisidir ayni zamanda... büyük bir empresyonizm ailesi oluşturmuşlardir kisaca... gecenin birbuçuğu olmasa üzerine daha bir eğilinesi, daha anlatilasi bir insandir...
  • morisot, varlıklı ve sanatçı olan ailesi tarafından desteklenmekteydi. sanatçı, mimarideki çok süslü bir tarz olan “rokoko” tarzı ressamlarından jean-honoré fragonard’ın (1732-1806) 4. kuşak, büyük torunudur. bununla beraber, sanatçının öğretmeni joseph guichard, her şeye rağmen onun ressam olma arzusu için “yaşadığın dünyada bunu gerçekleştirebilmen bir devrim olur” demiştir.
    morisot, azimle devam etmiştir. ablasının şaperonluğunda, louvre’daki resimleri kopyalamıştır. 1860’lar sırasında sanatçı, camille corot (1796-1875) ve eduard manet (1832-1883) isimli ressamlarca cesaretlendirilmiş ve teşvik edilmiştir. 1874’te sanatçı, manet’in kardeşi eugene ile evlenmiştir. aynı yıl sanatçı, on yılık çalışmalarını gösterdiği fransız akademisi’nin muhteşem saygınlıktaki salon sergisinde, daha sonra “empresyonistler” olarak anılacak grupla güç birliğine gitti. biri hariç, grubunun paris’teki bütün sergilerinde resimleri sergilendi, katılamadığı tek sergi de ilk çocuğunun doğumuyla çakışan sergiydi. bu arada guichard hala endişeliydi. morisot’un annesine “bu kadar deliyle beraber yaşamak güvenli değil” diye yazmıştı.
  • berthe'nin en sevdiği çiçekler, ona yazılmış bi rmektup ve sürekli kullandığı yelpazesinin olduğu bir resim var: "a bouquet of violets"

    resmi yapan manet. berthe'nin gizli aşığı. seni seviyorum demenin alternatif yollarıiçin en üst seviye :)

    sanat tarihi magazin servisi olarak söyleyeceklerim bu kadar.
  • edouard manetnin kendisi için yaptığı
    menekşeli portresi* paul valery ve arthur rimbaudya göre her kalpte yaralar açabilecek potansiyele sahiptir.

    des blessures ecarlates et noires eclatent
    dans les chairs superbes.
    kırmızı şarap rengin kara yaralar açar güzelim teninde.
  • yıl 1876.
    paris'te empresyonistler olarak tanınan bir grup devrimci ressamların ikinci sergisi açılacaktır.
    o zamanın ‘le figaro’ gazetesinde çalışan gazeteci eleştirmen vermiş veriştirmiştir, ki oklarını yolladığı bazıları da claude monet, edgar degas ve pierre-auguste renoir idir.
    şöyle demiştir:

    ‘beş, altı delinin, mutsuzun, hırstan gözleri dönmüşlerin kreasyonlarını sergilediği sergidir. millet bunların yaptıklarına gülüp geçiyor, kreasyonları kalbimi acıtıyor. genelde olduğu gibi böyle çetelerde, bir de kadın var aralarında. bu delirmişlerin içinde onun kreasyonlarında bir kadınsal güzellik var’.

    'çetede ki kadın’ berthe morisot idir.

    çoğu eseri şu anda özel kolleksiyonlarda ve zamanla biraz da unutulmuş maalesef. ama 2019’da büyük müzelerde geçici sergilerde tekrar yerini almıştır.

    berthe morisot’tan kalan birkaç mektubunda aslında öz güveninin, eserlerinin tam tersi, çok da olmadığı gözlemlenmiş. yaptığı resimler üzerinden ona dokunan, kafasını karıştıran birşeyleri anlamaya çalışmış hep. hayatında ki hendeklere rağmen hedeflerini yine de başarmış. fakat ölmeden kısa bir süre önce şöyle bir cümlesi de olmuş: ‘hayatta gene de kaybettim’.

    2012 yılında ‘berthe morisot’ isimli fransız televizyonu için bir filmi çekilmiştir.

    bir kadın ressam için o yılların baskın kültürüne, zorluklarına rağmen ayakta kaldın sevgili berthe morisot ve eserlerini bize ulaştırdın. bu 'çetenin içinde' olmasaydın, empresyonist akım hep yarım kalacaktı.
  • 19. yüzyıl resim ortamı ağırlıklı olarak erkek hegemonyasında olmasına rağmen kendisini empresyonizmin tartışmasız kadın figürlerinden biri olarak kabul ettirmeyi başaran fransız ressam (1841-1895).

    hayatını aynı anda hem kadın hem anne hem de sanatçı olarak sürdürme konusundaki cesareti ve kararlılığıyla zamanına damgasını vuran sanatçı, tüm beklentilerin aksine büyük sansasyon yaratmıştır.

    1864'te,henüz 23 yaşındayken, genelde erkek sanatçıları öve öve bitiremeyen salon de paris'te iki tane manzara resmi sergilenmiştir. edgar degas, camille pissarro, pierre auguste renoir ve stephane mallarme ile olan dostluklarının yanı sıra, evli olmasına rağmen adı çapkına çıkan edouard manet ile profesyonellikten öte bir ilişkiye sahip olduğu kulislerde konuşulan berthe, manet'nin ilham perisi olarak birçok kez modellik yapmıştır: görsel görsel görsel görsel ikili, birbirlerinin çalışmaları hakkında görüşlerini paylaşıp, ar-ge yapsalar da genç kadını özellikle rahatsız eden tek bir şey vardır: manet'nin, onun tuvallerini rötuşlama çılgınlığı.

    cinsiyet önyargılarını göz ardı ederek, beceri ve yetenekleriyle kendini başlı başına bir sanatçı olarak ön plana çıkaran ve saygı duyulan bir ressam olan berthe, mary cassatt ve eva gonzales gibi sanatçıların yolunu açmıştır.
hesabın var mı? giriş yap