atmayın ben yerim

• yere düşmüş ,kokmaya başlamış ya da bir şekilde cazibesini yitirmiş yiyeceklerin atılmasına içi el vermeyen kişinin haykırışı.
  
  - ııykk kokmuş bu tavuk ,atıyorum çöpe.
  
  - atmayın ben yerim ,yabana gitmesin.
• saf insan cümlesidir.
  
  - geçen biz yemekte timsah yedik.. sonra üstüne utanmadan su içtik..
  + atmayın ama bakın ben yerim biliyorsunuz..
  - yook, hepsini yedik malesef.. kalsaydı tabii ki atmazdık.. bırakırdık sana...
  + vay be!
• (bkz: baba)