• ikinci dünya savaşında, pasifik cephesinde, solomon adalarında, guadalcanal açıklarında japon ve amerikan kuvvetleri arasında gerçekleşen deniz muharebesi, 11 ekim 1942.

    amerikan amirali norman scott komutasındaki amerikan gemileri ironbottom sound olarak adlandırılan savo adası-guadalcanal arasındaki suların slot olarak adlandırılan ve kuzeyde bougainville'den güneyde guadalcanal'a kadar iki ada dizisi arasında uzanan ve japon kuvvetlerinin ana yaklaşma rotasını oluşturan bölgeye bakan kuzey girişinde japon kıyı bombardıman grubunun henderson field havaalanına herhangi bir mühahalesine engel olmak üzere yerleşmişti. beklendiği gibi, japon amirali arimoto goto komutasında bir japon kuvveti, bölgeye geldi.

    amiral scott'un planı basitti. japon gece savaşı taktikleriyle başa çıkamayacağını bildiği için, gemilerini ileri bakan çizgisel bir formasyonda tutarak, destroyerlerinin düşmanı aydınlatmasını ve kruvazörlerinin topçusunun, özellikle de hafif kruvazörleri boise ve helena'nın taşıdığı 15 6 inçlik topun sayesinde, yıkıcı ve yoğun bir topçu barajıyla düşmanı geri sürmekti. lakin, hafif kruvazörlerinin yetenekleri üstün olmasına rağmen, scott'un sancak gemisi seçimi olan san francisco ağır kruvazörü üstün ateş gücüne rağmen radar donanımı yönünden grubununn diğer gemilerinden çok daha zayıf bir gemi idi. scott'un güçleri biri san francisco olmak üzere iki ağır, yukarıda adları belirtilen iki hafif kruvazör ve dört destroyerden müteşekkil idi.

    helena hafif kruvazörü yaklaşan japon güçlerini saat 2325'te radarda tespit etti. lakin, scott san francisco'nun radarından aldığı veriye güvenmediği için önce 180 derece döndü, sonra da japon gemileri ile arasının tehlikeli bir biçimde kapanmasına neden olacak şekilde, düşmanının yaklaşmasını bekledi. bu gecikmenin sonucu olarak, destroyerlerinden ikisi, duncan ve farenholt, formasyonun dışına düştü ve ateş açıldığında iki taraf safları arasında kaldı.

    japon güçleri hazırlıksız yakalanmışlardı, lakin çabucak amerikalıların onların t'sini kestiğini anladılar ve arayı boşaltmak için iki tarafa döndüler. sancak gemisi aoba erken isabet aldı, ve amiral goto geminin aldığı isabetler sonucu ağır yaralandı. furutaka ağır kruvazörü ve fubuki muhribi sancak gemisinin zor durumunu görünce, kendilerini onunla amerikan kuvvetleri arasında pozisyonlandırdılar, lakin bu onların sonu oldu, zira amerikan gemilerine çok yakından açık bir hedef gösteren bu iki gemi helena ve bloise'in 6 inçlik toplarından açılan ağır bir ateşin altında kaldılar. japonlar, hızla teması kesip slot'tan kuzeye kaçtılar. amerikalılar saat 0245'te kaibe son verdiler.

    amerikalılar da savaştan hasarsız kurtulamadılar. iki kuvvet arasında kalan duncan, delice bir cesaretle arayı kapatıp torpido saldırısı yapmaya kalkıştı. bu arada pek çok japon ve amerikan mermisiyle vuruldu ve battı. bloise hafif kruvazörünün ön taretlerine isabet eden iki 8 inçlik mermi taretlerdeki 6 inçlik mühimmatı ateşleyerek birinci ve ikinci taretlerdeki herkesi öldürdü. amerikalıların şansına, taret mürettebatları fazla mermi ve patlayıcıyı açıkta bırakmamışlardı, bu sayede, kendileri ölmesine rağmen gemiyi büyük bir patlamanın sonuçlarından kurtardılar.

    sonuç, amerikalıların hanesine yazılan, eksik bir zafer olarak geçti. üstün taktik pozisyonları, sayı üstünlükleri ve baskın avantajlarıyla, amerikalılar japon grubuna çok daha fazla hasar verebilirlerdi. lakin bir destroyerin batması ve çok kıymetli bir hafif kruvazörün ağır hasar görmesi karşılığında tek yapabildikleri bir ağır kruvazör ve bir destroyer batırmak ve bir ağır kruvazörü ağır yaralamak oldu. daha önemlisi, bu yarım kalan zafer amerikalıların çizgisel savaş formasyonu taktiklerine güvenlerini arttırdı ve bu formasyon ileride başlarına bir hayli dert açtı. (bkz: tassafaronga muharebesi) bu savaşta kazanan üstün topçu ateş gücü idi, lakin hala gece savaşının en etkin silahı, long lance idi. ve japonlar bu gerçeği daha pek çok kez amerikalıların kafasına vura vura gösterdiler.
hesabın var mı? giriş yap