• xix. yuzyilin sonlarinda kurulan ingiliz sosyalist dernegi. adini zamanlama yontemlerini simgesi fabius cunctator'dan aldi. isci hareketinin disinda kalan ve marxsizm'den bagimsiz bir sosyalizm dusunen bernard shaw, bertrand russell gibi aydinlar tarafindan kurulan bu dernegin amaci sinif savasini reddederek, kapitalist toplumu inandirma yontemi ile, barisci ve kademeli bir sosyalist devrim idi.
  • akademi avardı barışçı baba tarafından ellerine verilmiştir sonradan.
  • graham wallas, sidney webb, beatrice webb, h.g. wells george bernard shaw ve leonard woolf bu grubun en cok tanınmıs olanlarındandır.
    fabiancılar ingiltere sosyal ve siyasi hayatına olumlu katkılarda bulunmuslardır. teorik yonden kapitalist sistemi eleştirmiş ve evrimci gelişme görüşünün önculeri olmuslardır. sosyal alanda fakirlerin ve işçilerin haklarını koruyan kanunların cıkarılması fabiancıların etkisiyle olmustur. ekonomik ve mali alanda veraset ve toprak vergileri, hukumet tesebbuslerinin genişletilmesi yine fabiancılar sayesinde olmustur. aynı zamanda fabiancı sosyalistler işçi partsine fikşr kaynagı olmuslardır birçok fabiancı işçi partisinin liderleri arasında yer almıstır
  • emin olmamakla birlikte, sanırım aralarında john maynard keynes 'in de olduğu grup.
  • sosyalizmin ancak demokrasiyle varolacağını savunmuşlardır..
  • bu hareketin fabian sosyalizmi olarak anılmasının sebebi bu hareketi oluşturan aydın grubunun derneğin kurulmasında ünlü romalı general fabius cunctatorisminden esinlenmesi olmuştur. tarih bilincimizi uyanık tutmak için hemen hatırlatalım , derneğin kuruluşu 1844 yılına tekabül eder.

    felsefi anlamda 19.yüzyılın fırtınalı günlerinde bentham'dan oldukça etkilenmişlerdir. bentham'ın pragmatizmi ve mutluluk anlayışı fabian sosyalizmi içerisinde kolektif mutluluk ve adalet düşüncesi tabiri caizse harmanlanmıştır.

    reformisttir, bu fabian sosyalizmi denildiğinde akla gelen ilk önemli olgudur. webb'in idare hukukuna yaptığı atıflar nedeniyle bir nevi devlet sosyalizmi olarak düşünülebilir. çünkü idare hukukunun kolektivzmin işlerliği bakımından oldukça önemli olduğu ortaya konur.

    özellikle 1945 sonrası avrupa'da devletin üstlendiği kamu hizmetleri bu zamanlar fabian society tarafından sıklıkla dile getirilmiştir. ayrıca sendikal hareketin niteliğine ilişkin siyasi desteğe her zaman ihtiyaç duyduğunu ve baskı mekanizmaları geliştirmeleri gerektiğini savunmuştur.

    reformist olması sebebiyle diğer bütün devrimci sosyalizm anlayışlarıyla bir arada bulunmazlar. örneğin, leon trotsky bu reformist hareketi kapitalizmin işçi sınıfının gazabından koruması nedeniyle eleştirmiştir. benzer şekilde ingiltere'de 19.yüzyılın ilk çeyreğinden başlayarak gelişen ve ingiliz ütopyacı sosyalizminin en önemli örneklerinden birisi olan owencı sosyalizme karşı da benzer bir tutum takınmıştır.

    20.yüzyılda jawaharlal nehru'nun izlediği politikalar fabiancı sosyalizm hareketi anlayışına benzetilmiştir ve bu reformist anlayış hindistan'da kapitalistlerin kongre partisindeki etkinleri nedeniyle de etkili olamamıştır. hatta doğan avcıoğlu bile türkiye'nin düzeni adlı kitabında buna atıfta bulunmuş ve "sadece iktidarın sosyalist düşünceye sahip olması bile etkili bir çözüm sunmaz." şeklinde bu durumu örnek göstermiştir.
  • 1884 yılında, aralarında sidney webb ve bernard shaw gibi isimlerin de bulunduğu bir grup aydın tarafından kurulan dernek, anti-marksist bir sosyalizm anlayışının öncülüğünü yaptı. amaç var olan rejimi devirmek değil, sosyalizmi toplumun kurumlarına sızdırmaktı. kapitalizmden sosyalizme geçiş, devrimle değil evrimle olacaktı. (feodaliteden kapitalizme geçişi de, kıta avrupasına göre oldukça yumuşak bir biçimde gerçekleştirmiş olan bir ülkede, evrimci yaklaşımın ağırlık kazanmasına hayret etmemek gerekir: ingiltere kapitalistleşirken, feodal dönemin birçok kurumu yok olmamış, ama içerikleri ve ağırlıkları değişmiştir...)
    marksizmden şu ya da bu ölçüde etkilenmemiş tek çağdaş sosyalizm akımı olarak nitelendirilen fabiancılık, sosyalizmde işçi sınıfından çok aydınlara ağırlık tanıyordu. bernard shaw işi, sosyalizm önündeki en büyük engelin "işçi sınıfının aptallığı" olduğunu söylemeye kadar götürmekteydi. fabiancılar, belediye hizmetlerini genişleterek, devletin yetkilerini arttırarak, bir "sanayi demokrasisi"ne ulaşmayı umuyorlardı. somut önerileri arasında şunlar vardı: daha çok kazanandan daha çok vergi alacak biçimde gelir vergisinin yükseltilmesi; miras vergilerinin arttırılması; günde sekiz saatten fazla çalışılmamasının sağlanması; en yoksullar dahil, bütün çocukların yeteneklerine göre eğitim görmeleri; ilkokulların ücretsiz olması; bir eğitim bakanlığının kurulması; bol sayıda kamu bursu verilmesi; yaşlılık sigortası ve kamu bakımevlerinin kurulması; işsizlere geçici iş bulunması; belediye etkinliklerinin genişletilmesi; her yetişkinin oy vermesinin sağlanması; seçim masraflarının ödenmesi; parlamento ve belediye meclislerindeki bütün temsilcilere aylık ödenmesi..

    ahmet taner kışlalı - siyasal sistemler
  • üyeleri bernard shaw ve h. g. wells arasındaki mücadele için bakınız
  • oscar wilde da üyesidir derneğin.
hesabın var mı? giriş yap