güzde

• güzün son gününde...
  (bkz: salih bolat)
  
  "...
  sarayburnu aile çaybahçesindeki bir güz öğlesi
  sen ben ve adını bile bilmediğimiz bir istanbul
  oturmuş konuşuyoruz her şeyden
  senin ellerin masanın üstünde
  uzun bir koşuya hazırlanıyor
  ben geçip giden gemileri kovalamaktan
  soluk soluğa kalmışım
  istanbul uykusuz gözlerini oğuşturuyor
  bir martı beyazlığını düşürüyor masamıza
  bir polis kimliğimizi soruyor
  zaman geriliyor geriliyor geriliyor
  wilhelm tel in eli titriyor ve kalbime saplanıyor ok
  hemen ölüyorum orada ama duyuyorum sizi
  cesedimin soğumaması için
  istanbul güneşini açıyor üstüme
  ölümüm dünyanın dengesini bozuyor
  başucundaki sarsıntıdan anlıyorsun bunu
  ağzındaki öpücüğün düşmesinden
  sarayburnu aile çaybahçesii'nde bir güz öğlesi
  sen ben ve adını bile bilmediğimiz bir istanbul
  oturmuş konuşuyoruz her şeyden
  
  ömrüm diyorum
  bir rüzgar düşüyor gömleğimin yakasına
  sararmış eskimiş bir rüzgar
  usulca uzanıp alıyorsun onu
  saatlerce oynayıp duruyorsun elinde
  avucundaki terden ıslanıyor yırtılıyor
  eriyip gidiyor sonunda
  yalnızca bir serinlik kalıyor
  ellerinden bana doğru yayılan -
  işte böyle başlıyoruz her şeye
  masallarına ihanet eden iki masal kahramanı gibi
  iki gerçek oluyoruz seninle
  yerküreyi masamızın üstüne koyuyoruz debelenip duruyor
  gemiler rıhtımlara ayrılık boşaltıyor bugünlerde
  istanbul bir yerlerde yaprak döküyor
  
  bu güz gününde herkese yepyeni bir tanrı düşerken
  bizim payımıza çok kullanılmış bir tanrı düşüyor
  şimdi bu tanrıyı alsak götürsek
  sisli bir kent ikindisinde
  yedirsek içirsek elini yüzünü yıkasak
  ikametgah ilmuhaberi istesek mahalle muhtarından
  yalnızlığımızı yasallaştırsak
  sonra tanrımızı götürüp bağışlasak
  tanrı sevenler vakfına
  bütün geliri size aittir desek
  biz yalnızız yaralıyız henüz çocuğuz
  kendi sularımızda çırpınıyoruz
  bu tanrı bize fazla desek
  
  hayatta herkesin mutlaka
  bir sarayburnu aile çaybahçesi varsa
  hayatta herkesin mutlaka bir istanbulu varsa
  hayatta herkesin mutlaka bir tanrısı varsa
  ve biz tanrısız kaldığımıza göre
  sen benimle mi gelirsin
  ben sen de mi kalırım
  bunu bırakalım şu geçip giden bulutlar düşünsün
  ..."