postmodern şiir denemeleri ^*

• ---
  
  yine çıktın ansızın.
  neden?
  
  sesin sıcaktı.
  unuttuğum gibi.
  
  seviyorsun beni.
  neden?
  
  ---
  aramıyorsun.
  neden?
  
  yine geleceksin.
  hep aklımdaki gibi.
  
  seviyorum seni.
  neden?
  
  ---
  
  sonra gelişlerin.
  gelişlerin her zamanki gidişlerin gibi olacak.
  
  bende bıraktığın gidişlerin gibi.
  
  neden?
  
  nedeni belli:
  
  sendeki ben.
• küçücük bir kuş gibi uçuyordum bulutlarda
  her deminde yüreğimin mutluluk dolu
  aşka davet edilen her günün gururuyla
  ve kırılan kanatların sarılan yaralarıyla
  güneşe kardeş aya komşu oluyordum
  hayata barış hayata barış
• ne şevk ,ne coşku , ne sevgiler gördük
  dünyayı gezdik yürümeden,
  uçtuk,... kuşlar gibi
  seviştik her deminde yüreğin,sığındık kaderlere
  çıktık ta zirvesine ruhunun ... derinliklerinden geldik
  koskocaman sular oldu deniz,içemedik hepsini
  ve ayrılıklar oldu zaman zaman,bilemedik neden
  nasılı da bilmezdik zaten
  öğrendik
  bir şarkı duyduk mu yüreğimizde aklımıza gelirdi hemen
  ve aklımızda bazen şarkı söylerdi hiç bilmeden
  ne sevgiler, ne coşkular, ne sevinçler gördük
  bir damla gözyaşı sildi süpürdü umarsızca
  neden diye sorduk duyamadık
  yerine bir nesne de koyamadık üzüldük
  varoluş yokoluş sorularıyla boğuşurken öğrendik
  hayat bir sunuş bir meziyet
  zerafet de var sefalet de
  bir de birşey var ki bilmediğimiz
  hep ararız nedir bilmeden
  ve tekrar inerken derinliklere o güzel ruhta
  kızgın çöllere ayak bastık
  bir de güneş olsaydı ısıtan yüreğimizi
  ayrılıklardan sonra üşümezdik belki
  ve ağlamazdık karanlığında mutsuzluğun
  denizler dökülseydi çöllere belki
  umut da olmazdı ,güneş gibi
  hayır da olmazdı evetlerin ardından ansızın
  küçük bir çocuk ne bekler ki bu dünyadan
  bir ağaç neden kollarını uzatır gökyüzüne
  sorular sormak için mi geldik ey insanoğlu
  bu acımasız yeryüzüne
  tarihi deştik hiç bilmeden
  bir bakmışız yalnızlık olduk
• annnneeeeeee...
  bittttiiiii!!! (bkz: cenk erdem)
• sonsuzluğa denk bir olguydun fare deliğinde,
  kaynağını ise tefekkürde bulan
  doğal bir alışkanlıktın..
  her nono salisede bir nöronumda diğerine sıçrayan
  playboy tavşanımsın..
  ansız zamanlarda alt beliğimden üstbeliğime geçersin farka denk olmam.
  ta ki cortex yırtılıp sonsuz bana vurduğunda dem olurum
  içen olmaz.
• içten içe bir tanrı oluyorum.
  tanrı bir iç geçirse.
• bir daha bir daha derken hiç umursamazcasına
  hayatın akıp gittiği bir limandaydı kaçık gemi
  ve bir sandaldı senin o güzel gülüşün
  beni fırtınada kurtaracak olan..
  ve bir adaydı senin eşsiz kalbin
  beni sonsuza dek hapsedecek olan..
• (bkz: tostmodern şiir denemeleri)
• bir zamanlar iki arkadaş varmış çok samimi
  en dürüstü ve en iyisi ikisiymiş birbirinin
  nedensiz yere parasız kalmış birisi bir gün
  
  solomon’muş biri, agop olsun diğeri de
  özel arkadaşlıklarından dolayı zorda kalan agop’a
  yardım etmiş borç vermiş bizim solomon
  lakin önce istememiş agop arkadaşlıkları bozulmasın diye
  en nihayetinde mecbur kalmış paraya çok ihtiyacı varmış
  ya alacak parayı ya da kötü olacak
  el bebek gül bebek bir süre gitmiş
  cesareti kırılmaya başlamış agop’un borcun zamanı gelince
  eski borcu aklına geldikçe arkadaşından kaçar olmuş
  günler kovalamış geceleri, geceler kifayetsiz
  içi içini yemeye başlamış agop’un nasıl ödeyeceğim ben bu borcu diye
  mutluluk evinin kapısından girmez bacasına uğramaz olmuş
  iyice dertlenmiş, elde yok agop efendinin avuçta da yok
  
  sonunda karar vermiş solomon’u çağırmaya
  önce balkona çıkmış solomon’u çağırmış.
  yüzü çilli solomon sormuş “ hayırdır dostum?” diye?
  lanetlenmiş baykuş gibi solgun duruyor yüzün? bırak geçsin kurtulsun yüzündeki ifade,
  eh madem ki sordun söyleyeyim o zaman demiş agop, fırsattan istifade
  daha geçen sene senden bir borç almıştım, zor durumdu biliyorsun iyi oldu o para
  iyi demiş solomon verdim hatırlıyorum, ne olmuş senin borca?
  midem ağrıdı düşünmekten borcunu, kabullendim suçunu, ödeyemiyorum borcumu gayri gerisini sen düşün!
  
  (bkz: akrostiş)
• yapı bozdum bugün,
  bir yaz günüydü...
  yaz geçer dediler!
  yazdım geçti;
  evet ben öldürdüm kendimi...
  mungana selam eden depresif şair