signomi

• yunanca "excuse me" demek olan kelime.
• alti yedi eylul olaylarinin -ozuru olamaz belki ama- kirginligini hissettiren sozler...
• buruk bir sevimlilik ta$iyan ve her dinlediginizde hafiften bi istanbul esintisi hissettiren $arki
• (bkz: özür)
• (bkz: sorry)
  (bkz: tut mir leid)
  (bkz: mia signomi den ftani)
• vapurdan inip yürüyenlerin, yürürken uzun uzun düsünenlerin sarkisi; 6-7 eylül olaylarindan bagimsiz degerlendirildiginde de çok anlamli. özür dilemeyi bilenlerin ya da en azindan ögrenmeye çalisanlarin sarkisi bir de. ziyadesiyle acitir, kanatir ve daha birçok sey.
• öyle bir şarkı ki bu, 6-7 eylül le ilgili olduğunu bilmediğinizde bile, istanbul un ta içinde olduğunu bildiğinizde bile, signomi ne demek bilmediğinizde bile insanı derinden vurur.
  
  şarkının içinde ne arabesk vardır, ne acı. "özlemedin mi ?" sorusu bu kadar yalın, bu kadar akıcı şekilde sorulabilir. bir şarkı ancak bu kadar istanbuldayken istanbulu özletebilir.
  
  pek kişilerin bilmediği; fakat bilenlerin topluca, bir fasıl masasında, yüksek sesle söylemesi gereken ve özlediklerini anmasını hatırlatan şarkıdır.
• dokuzuncu nesil çaylak.
• vatandan çok uzaktayken, istanbul'la çok haşır neşir olunmamışsa bile, istanbul'u, yurdu özleten, acıtan...
  
  istanbul'un ta içindeyken iç ezen...
  
  her şekilde utandıran...
  
  başındaki klarnetin ilahi bir havaya soktuğu, nakaratında türk işi ezgilerin kıvrıldığı ezginin günlüğü şaheseri.
  
  sözleri yazmaya kimsenin eli gitmemiştir belki, bu da benden olsun!
  
  ya bu denizin tuzu,
  ya bu martılar, ya bu vapurlar, ya bu yaşanmış yıllar,
  düşünüze hiç girmez mi istanbul?
  
  ya bu yıldızlı ışık, ya düşlerimiz, ya geçmiş,
  ya bu mavi, ya bu yaz, ya bu kar, ya bu beyaz,
  ya bu gül, ya bu koku, ya bu bahar,
  anılara hiç sığar mı istanbul?
  
  ya bu rüzgarın dilinde eski şarkılar, eski şarkılar...
  
  aman aman aman aman yar...
  
  bugün vapurdan indim yürüdüm
  adımı çağırdı sesin
  sabahı ettim, aradım durdum
  cebimde eski bir resim
  
  bugün vapurdan indim yürüdüm
  adımı çağırdı sesin
  adaları basmış bahar dumanı
  yüzüme vurur nefesin
  
  kaç kara eylül geçti, dönmedin geri
  dönmedin geri...
  utanıyor şimdi bak rüzgarlar bile,
  rüzgarlar bile...
  
  aman aman aman aman yar...
• "adaları basmış bahar dumanı" dizesiyle kar altındaki bir yabancı memlekette hasretle burnumun direğini sızlatan şarkı.
  bir şehri yaşamış olmak, o şehrin acılar tarihini dil döndüğünce anlatmak anca bu kadar mümkün olabilirdi sanırım.
  
  bir anlamı varsa eğer, kadehimi kaldırıyorum: signomi...