tyrtaios

• (tirte diye okunur) isa'dan once yedinci yuzyilda yasamistir. efsanelerle icice gecmis bilgilere gore, atina'da kucuk cocuklara ogretmenlik ediyordu ve topaldi. isparta'nin atina'dan bir general istemesi uzerine, atinalilarca bir alay konusu olarak, isparta'ya gonderildi. ancak tyrtaios, siirleri ile ispartalilarin kahramanlik duygularini yucelterek, zafere ulasmalarina onemli katki sagladi. bunun uzerine kendisine isparta yurttasligi payesi verildi. eski yunan edebiyatinin en kuvvetli sairlerinden biri sayilmaktadir.
  
  yurdunda degeri bilinmemis sairlerin atalarindandir. yasam oykusu, kalemin kilictan keskin olduguna dair onermeyi destekler.
• ilk dönem lirik sairlerden biridir. hakkindaki ünlü efsaneyi platon anlatmistir.
  
  tyrtaios'un siiri sparta'nin aristokrat ve savasci düzenini kutlar. ele aldigi konular tipki kallinos'un ele aldigi konulardir. kahraman savasci onurlandirilir ancak korkak ölene kadar kücümsenerek, büyük bir utanc ile yasar.
  
  fragment 6-7; 19-27'de:
  "yaslilarin dizleri dermansizdir,
  birakip kacmayin onlari.
  bir yaslinin ak saclari, kir düsmüs sakaliyla
  ön saflarda düserek
  genclerin önünde yatmasi yüz kizarticidir.
  kanlar icinde husyelerini tutarak,
  cirilciplak, toz toprak icinde
  cesaretle can verdigini görmek
  cok cirkin ve utanc vericidir."
  
  tyrtaios'un bu etkileyici dizeleri ahlak dersi gibidir. gencler savasa tesvik edilmektedir. ayrica ozan böyle bir sey yazdigina göre malum genc savascilarin davranislarinda bir takim bozukluklar olmalidir.