varolmayan şövalye

• olmayan adamìn frp' de oynattigi karakter, sovalyenin nihilist olani. nadir bulunan biridir, alignmenti true neutraldir.
• italyancası il cavaliere inesistente olarak geçer.
• italo calvino'nun atalarımız üçlemesinin son romanıdır..
  
  hakkındaki bir adet yazı için:
  
  http://kitapejderhasi.blogspot.com.tr/…calvino.html
• (bkz: il cavaliere inesistente)
  
  ikiye bölünen vikont ile ağaca tüneyen baron'un arkadaşı olabilir de olmayabilir de.
• --- spoiler ---
  
  gözlerini yumabilmek, bedeninin bilincini yitirmek, kendi saatlerinin boşluğuna gömülmek, sonra uyanıp kendini yeniden öncekinin aynı bulmak, yaşantısının ipliklerini yeni baştan örmek demektir. agilulfo bunu bilmiyordu, ve varolan insanlara özgü uyuma yetisine imrenmesi de öyle, insanın aklının bile alamadığı bir şeye karşı duyduğu belirsiz imrenmeydi.
  
  ...çekingenlikle dengelenen kibir.
  
  o saat, cisimlerin gece boyunca büründükleri gölge yoğunluğunu yitirip yavaş yavaş yeniden renklerini kazandıkları, ama ışığın hafiften değmesi, usulca sarıp sarmalamasıyla bir belirsiz eşikten geçtikleri saatti: insanın yeryüzünün var olduğuna en az güvendiği saat.
  
  ya dünya içinde her şeyin dağılıp gittiği, her şeyin birbirinin rengine bulandığı bir muazzam çorbaysa?
  
  öykü yazma sanatı yaşamdan anlayabildiğimiz hiçten, geri kalan bütün şeyleri çıkarmayı bilme sanatıdır; ama sayfa sona erdi mi yaşam yeniden başlar ve bir bakarız ki, bildiğimiz şey gerçekten koskoca bir hiçmiş.
  
  bir heves başlıyorsun yazmaya, ama bir an geliyor, kalemden tozlu mürekkepten başka bir şey akmaz oluyor, bir damlacık yaşam sızmıyor, yaşamın tümü dışarıda, pencerenin dışında, senin dışında; artık bundan böyle yazdığın sayfaya asla sığamayacakmışsın, bir başka dünya açamayacak, gereken sıçrayışı yapamayacaksın gibi geliyor.
  
  böyle çılgına dönen aşık hiç aklına getirmez ki, bir yerde ona olan sevdası aynı zamanda kendinedir, ona sevdalanmış olan kendinedir, ikisinin birlikte olabilecekleri ama olamadıkları şeye duyduğu sevdadır.
  
  sayfanın yararlı yanı onu çevirdiğindedir, ardında kitabın bütün sayfalarını zorlayan, darmadağın eden yaşam vardır. kalemi iten güç, o seni yollar boyunca koşturan zevktir. başladığın ve hangi öyküyü anlatacağını bilmediğin bölüm manastırdan çıktığında döneceğin köşe gibidir, seni bir ejderhayla mı, bir korsan güruhuyla mı, bir büyülü adayla mı, bir yeni aşkla mı yüz yüze bırakacak bilemezsin.
  --- spoiler ---
• (bkz: italo calvino)'nun 150 sayfalık masalı.
  masalın kahramanı şarlman döneminde yaşayan agilulf adlı bir şövalyedir.
  agilulf, boş bir zırhtan ibaret, kralına bağlı olarak yaşayan ama zırhının içi bomboş olan biri.
  cesaretli, sadakatli, sabırlı ama "varlık" sahibi değil.
  yani bir varlığa değil yokluğa işaret ediyor.
  sağlıklı bir bedene sahip, üstelik cazip ama yok.
  alegorik bu masalında calvino, bize varlık güzellik ve yokluk adına derinlikli bir pencere açmış.
• doğan kardeş serisinden çıkan baskısını okudum. iyi çocuk kitapları ne anlatıyor, bakmayı severim de bu kitap baya bildiğin erişkinlere de hitap edebilir cinsten çıktı. çok sevdim. calvino işte yani bilirsiniz, muğlak olandan istisnai örnekler çıkarmayı bilir. bunların imkanlı oluşuna bile şaşarken birkaç dakikaya o hayatların yoğunlukları, gerçek hayatta sizin de görebildiğiniz yansımaları şu an etrafınızdakileri istisnai kılar. insan calvino okuyunca üç vakte kadar ona şaşırmayı bırakıp kendi hayatına şaşırır hale gelir. benim en sevdiğim etkisi de budur zaten.
  hayatınızda zırhı çıksa içi boş ne kadar çok şövalye olduğunu fark etmek bir yana bunların agilulf'un aksine isteksiz ve inansızca debelenip durduklarını fark etmek ne ilginç. var olmayı sıkça deneyen gurdulu'nun aksine bunu bir kez olsun denememiş gibi duran bedenliler tanıyorum. şaşırıyorum. modern çağda çocukların iki kişiye emaneten yetişmeleri yine ürpertiyor beni. buna bağlıyorum biraz da. hissediyorum ki bazı çocukların ruhu birkaç ağızda iyice çiğnenmiş, tüm tomurcuklar bulunup tükürülmüş.
  neyse bu kitapları çocuklarınıza okutun. siz de okuyun. ek olarak bırakın çocuklar başka yetişkinleri de tanısın hatta örnek alsın. beğenmediğiniz meşrepleri bile deneyebilecek özgürlükleri olsun. zavallı ergenler, boş kabuklara dönmesin.