yakacık ^*

• istanbul'da kartal dolaylarında bir semt.
• aslında cok tatlı bir yer. özellikle de ormanın içine dogru ilerledikce.. 2-3 katlı, yüzme havuzlu şirin villalarla karşılasıyor insan. mutlu oluyor.
• istanbul'un en huzurlu yeri.
• soganligin bile yukarisinda olan, istanbul semti.
• "istanbul'un balkonu" diye adlandırılır bilenler tarafından.
• çocukluğumun kağıt kebabı cehennemi...
• kadıköy'den 21 k otobüsü ile gidilen bir zamanlar ayazması , mesire yerleri , çamlığı ile huzur ve dinginlik veren ama şimdilerde betonlaşma yüzünden eski halinden eser kalmayan semt.
• (bkz: uğur mumcu mahallesi)
• (bkz: kurfalı)
• e-5 o zaman daha mı uzundu ya da arabalar mı yavaştı bilmiyorum. 80'lerin ortasında dede beyin yaptırdığı yazlık yerinin bulunduğu semtti yakacık. yolu beşiktaştan bihayli çekerdi. boştu, hoştu, kırmızı topraktan yolları, demir bacalı toprak örtülü su depoları (ki bunların ne olduğunu hala anlamamışımdır. bu yaşta şimdi düşününce su kollektörü ya da dağıtıcısı türünden bişeyler olmalı) vardı. kırmızı toprağı taşlıydı ki bir çocuk için envai çeşit oyun imkanı sunardı. aydostan esen serin rüzgar çam iğneleriyle tutuşdurduğumuz mangalı yellerdi.
  
  suyu da meşhurdu yakacık'ın... her köşe başında bir çeşme olurdu. ortasına tahta çakılmış vita tenekeleriyle çay suyu taşınırdı. şimdi üzerinde blok beton olsa da eskiden çok leziz bir yerdi.